Öğüt
Artık ihtiyarladım.
Gençlik gitti yaşlandım.
Gençlere var öğüdüm.
Olma hiç düğüm düğüm.
Açık, net ol insana.
Değer verirler sana.
Vaktin varken yapsana.
Sevap bırak arkana.
Sende olacan yaşlı.
Hepten bir ağır başlı.
Bırakma gözü yaşlı.
Kimseyi, çatık kaşlı.
Nedir ömür dediğin?
Kâr mı sanki yediğin?
Varsa iyilik yaptığın?
Kârdır dua aldığın.
Faydalı ol çevrene.
Bakılsın gül çehrene.
Yoksa boş bir çerçeve.
Yakışmaz hiçbir eve.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Zaman Yargıcı
Zaman bir yargıçtır, anılar da savcı.
Sorguladılar beni, sanırsın avcı.
Tüm anılar, aleyhte, tanıklık etti.
Dediler, neşeden çok, var sende acı.
Savcı sordu bana; neden yaşamadın?
Cevap verdim; engellileri, aşamadım.
Hâkim beni, bu konuda, suçlu buldu.
Hayatı yaşamayı, başaramadım.
Tıktılar beni hapse, cezam müebbet.
İçerde geçmiyor zaman, hep muhabbet.
Anılar, acılar, hep yoldaşım oldu.
Sanki, birden çıktı yerden, arz-ül dabbet.
Sen sen ol, insan gibi, yaşa hayatı.
İyinin avcısı ve hekimi sen ol.
Boşa harcama, sen hiç, ömrühayatı.
Zamanın, savcısı ve hâkimi sen ol.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Sokakların Çığlığı
Bir ses duyuyor musun?
Herkesin kulak tıkadığı.
Kimsenin duymadığı.
Sokakların çığlığı.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Sen Kızılay Neferisin
Kan verdin, bak hayat verdin.
Bu toprağa, fidan dikdin.
Umutsuzlara can verdin.
Sen Kızılay, neferisin.
Çok hayatlar, sana muhtaç.
Kan ver, sen ol, başlara taç.
Acılara da, bir ilaç.
Sen Kızılay neferisin.
Bu gün ona, yarın sana.
Bu vazifeni yapsana.
İnsanlar muhtaç, hep kana.
Sen Kızılay neferisin.
Kaza ve doğal afetler.
Bitmez ki hiç felaketler.
Bitsin bu sefaletler.
Sen Kızılay neferisin.
insanlık için sen kan ver.
Hastaya, muhtaca can ver.
Bağışçılara heyecan ver.
Sen Kızılay neferisin.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
