Eğitim Sitesi

Oğul Şiiri

Oğul

Sana kurşun sıkanlara bu sözüm,

Kırılsın,kopası elleri oğul.

Canın feda ettin,istikbal için,

Konuşmasın,tutulası dilleri oğul.



Genç yaşında,göz yummadın zulüme,

Nara attın,meydan saldın ölüme.

Allah derken,boğazında düğümlendi kelime,

Fırtınaya dönsün ,yelleri oğul.



Çürüsün içleri,hem dışları da,

Kavrulsun yazları,hem kışları da,

Yar olsun düzleri,yokuşları da,

Vahalardan arınsın,çölleri oğul.



Sarıp,sarmaladım çocukken seni,

Yüreğim dayanmıyor,acın hep yeni.

Bu gözyaşı,bu hasret bitirdi beni,

Saksılarda kurusun gülleri oğul.



Her öğünde süslüyordun soframı,

Şimdi deşip,sağlıyorsun yaramı,

Kader elbet,bekliyorum sıramı,

Olmasın ,yeryüzünde külleri oğul.

Abdulkadir Nur GÖRDÜK Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Abdulkadir Nur GÖRDÜK Şiirleri:

Aklım Almıyor

Ellerini Alıp Gittin Elimden
Düşmez Oldu İsmin Dilimden
Aşkınla Dolu Şu Yüreğimden
Umarsızca Gidişini Aklım Almıyor

Gözlerim Elimdeki Resmine Dalmış
Yüreğimin Bir Yarısı Sende Kalmış
Kalbim Günlerce Hasretinle Yanmış
Beni Dertlere Salmanı Aklım Almıyor

Feryad Ederim Kimseler Duymaz
Ne Yapsam Da Asla Sensiz Olmaz
Unutma Kalbin Ahı Sende Kalmaz
Bana Bu Ettiklerini Aklım Almıyor

Baş Koymuştum Ben Bu Aşkın Yoluna
Göze Almıştım Herşeyi Senin Uğruna
Dayanmıyor Artık Yüreğim Yokluğuna
Beni Hasrete Koymanı Aklım Almıyor

Veda Ettin Bana Seviyorum Derken
Nasıl Bitti Aşkımız Bunca Severken
Yakışmadı Ki Bize Ayrılık Daha Erken
Bir Elvedaya Sığmayı Aklım Almıyor

Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Kızkulesi

Dalgaların arasında,

Kızkulesi kimsesiz,

Issız ve yalnız durur.

Karanlıkta dönemeçler,

Gece rehberi fener.

Kızkulesi’nde gurur.

Sessizliğin gürültüsü,

Sadece dalga sesi.

Yüzyıllardır ayakta,

İhtiyar Kızkulesi.

Ama hiç değişmemiş,

Asil bir genç kız gibi,

Yine tek,

Yine mağrur.



Şubat - 2009

Ecz. Abdulkadir Nur GÖRDÜK


Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Sürgün Cezası

Boşa değil, sana yaptığım sitem,

Rüzgârı saçını tarardı, her dem,

Güneşi seninle doğuyor, madem.

Bu şehri, ebedi terk edeceğim.



Gecem, ıssızlığa yol aldığında,

Sadece sen vardın, karanlığımda.

Sabahın o mahmur, aydınlığında,

Bu şehri, ebedi terk edeceğim.



Sen istesen, sana gönlüm yakardım,

Yıldızlardan, başına taç takardım.

Kendi sürgünümü, kendim çıkardım.

Bu şehri, ebedi terk edeceğim.



Son isteğim dedim, seher yeline,

Götür beni, sarsın ince beline.

Ne sana ulaştım, ne hayaline,

Bu şehri, ebedi terk edeceğim.



Gözlerim anlamsız, ufka dalacak.

İçime tarifsiz, korku salacak.

Buralarda, sen ve ah’ım kalacak.

Bu şehri, ebedi terk edeceğim.

Bu şehre bir daha dönmeyeceğim.



Saygılarımla



Mayıs_2009


Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Oğul Şiiri