Öğretmenim Şiiri

Candan Sevdiğim

Yokluğun yine sardı tüm benliğimi

Aslında bu muydu bir ömür beklediğim

Görecek miydi bu gözler derinden sevdiğimi

Evet sevdi ama nerede candan sevdiğim



Anlamla içinde küllere döndüğüm

Anlamsızlıklarla yıllarca boğuştuğum

Senelerce adını bilmeden beklediğim

Şimdi biliyorum ama nerede benim candan sevdiğim



FERHAT TEMEL

Yakmamıştı beni böyle bir acı

Hissetmemişti bu can önce bir başkasını

Kör olmamış bu gözler, ölmemiş ince sözler

Söyle canım söyle var mı sende de böyle sancı



Şimdi sende biliyorsun tutkumu

Bırakıp gidebilecek misin? Hadi söyle

Ne olur hatırlat bana unuttuğumu

Gel bir olalım, biz olalım

Örülelim sevgiyle

İsimsiz

Dersimiz Atatürk

Bir varlık düşünün çocukları seven
Bir can düşünün onlar için can veren
Bir tarih düşünün onları sevin diyen
Düşün bir kere bir çocuğu en son
Ne zaman sevindirdiniz

İsimsiz

Yalnız Ölmek

Sesler yok oldu,şu lahzanın hakimiyrtine bak
İnsanlar neden etrafımda ölü gibi dolaşıyor
Etrafımda bir sürü cesed,kan kokuyor
Toprağın altından aşk fışkırıyor sanki

Sesler boğuk,çığlık atamıyorum
Ama şikayetçi deyilim halimden
Köpeklerin sesini duyuyorum,ben!
Başımdaki sinekler tanrıya secde ediyor

Kollarım dışarıda
Ne garip bir yer burası
İki yanımdan bastırıyorlar
Kimsenin aklında deyilim sanki
Yine yalnızım,ışıklar bile aydınlatmıyor

Rüzgar sadece aklıma sirayet ediyor
Bedenim kuru,aşkım kan ağlıyor
Sanki yağmur benim için yağmıyor artık
Şaekıları hissetmiyorum derinden
Kemiklerim sızlamaya başladı
Ama aklım yine yerli yerinde

Çok karanlık ama korkmuyorum
Sigaram aklıma bile gelmiyor
Sol tarafımda sakin bir yol var
Sadece masum cellatların geçtiği
Şimdi ne olacak diye hiç endişelenmiyorum

Etrafımda çok garip bir ses var
Ve bedenimde bir hafiflik
Beni benliğimden soğutuyorlar
Hislerim yavaşlıyor,küçülüyorum sanki
Ama içimde kocaman bir huzur
Toprağı hissediyorum ve ruhum ısınıyor biraz
Öldüğümü hissediyorum
Yok olmak ne garip şey.

İsimsiz