Adeta, sadakatin dibisin.
İnatta hiç, rakipsiz gibisin.
Sanat, edebiyat, hep sendedir.
On parmak, on marifet birisin.
Siyahı ve karayı seversin.
Yalanı, dolanı hiç sevmezsin.
İş kolik derler, genelde sana.
İşleri hiç, geri çevirmezsin.
Neden oğlak burcu tanımadın?
Aşkta sadakati yaşamadın?
Espri neşe, hep onda olur.
Karizma gelende onu bulur.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ey insan!, yaşıyorsun, hep öylesine.
Koşuyorsun, sen bak, yaşam ötesine.
Her gün, ömürden, bir gün daha, geçiyor.
Neden acımasızsın, sen böylesine?
Sen, bakma kimseye, uzaktan uzağa,
Düşme kötü yola, tuzaktan tuzağa.
Adımını, düşün de at, akıllı ol.
Yoksa ararsın, öküz altında, buzağa
Ahir ömründe, sen, iyi bir iz bırak.
Sakın ha, hiç olma, gönüllerden ırak.
Unutulmak, çok kolay, sen unutulma!
Bazen de, usta'dan, üstündür, bir çırak.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Seni seviyorum, diyerek, zamanımı çaldın.
Aylarımı, yıllarımı, bütün vaktimi aldın.
Kaçarak her şeyden, kurtulacağını zannetme.
Söyle!, sana hakkımı, helal ederim mi, sandın?
Yalan sevgiler, yürekte asla, tam yer etmezmiş.
Aşık gibi görünüp kaçan, gerçekten sevmezmiş
Yalan ile aşkın temeli, sağlam kurulmazmış.
Söyle!, sana sevgimi, helal ederim mi sandın?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Tanrının verdiği en büyük nimet.
Nedir bilir misin? Ekmektir, ekmek.
Önce sürersin tarlayı, emek emek.
Sonra sularsın tohumu, öbek öbek.
Sonra uzar, boy boy göğe başaklar.
Sürülür hep birden bütün tarlalar.
Buğdayın sap ve danesi ayrılır.
Buğdaylar başaktan bir bir sıyrılır.
Buğdayı öğütür ve un yaparsın.
Sonra unu hamur yapar, pişirirsin.
Fırından çıkar bak, mis gibi ekmek.
İnsana olur hem, katıksız yemek.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL