Gönül senin bir derdin var
Derinlere daldın gönül
Ömrümü öğüttü yıllar
Gençliğimi çaldın gönül
Su gibi çağlayacaksın
İçimi dağlayacaksın
Dokunsam ağlayacaksın
Niye böyle doldun gönül
Mor çiçekli bir bahardın
Belânı başıma sardın
Ne diye böyle sarardın
Niye böyle soldun gönül
Kırk dereden su getirdin
Beni de yedin bitirdin
Aşkı ne zaman yitirdin
Derdi nerde buldun gönül
Yürüdün yıllardan beri
Öldün de dönmedin geri
Söndü mü dizinin feri
Niye düşüp kaldın gönül
Aşk için savaşan sendin
Nice zorlukları yendin
Ne oldu
Niye tükendin
Niye teslim oldun gönül
Erdal Ercin
Erdal ERCİN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Fırtınalar önünde yelken kürek bırakıp
Girdiğim limanlarda dalgakıran sevgili
Korktuğum gecelerde aşk ateşini yakıp
Yanıbaşımda bir dağ gibi duran sevgili
Ey
Susamış gönlüme nehirler gibi akan
Her rüzgâr estiğinde başka bir bahar kokan
Dermansız yüreğimi sıkıp sıkıp bırakan
Kanı damarlarımda dolaştıran sevgili
Gözlerimin ışığı
Dizlerimin ferisin
Soframın duru suyu
Ak alnımın terisin
Sağ omzumun üstünde sevap yazan perisin
Başımdan her belâyı savuşturan sevgili
Erdal ERCİN
Birileri sana beni anlatmış
Yalanın yanına bin yalan katmış
Korkarım senin de aklına yatmış
Gerçek dost gerçeği kendi bulandır
Benim için onu bunu demişler
Kendinden uzak tut şunu demişler
Ayrılık bu işin sonu demişler
Bunu diyen bize düşman olandır
Beni benden dinle
Ellere sorma
Beni tutuklama
Zincire vurma
Beni mahkum etme
Sehpayı kurma
Gerçek mahpus yüreğinde kalandır
Aşkı gözlerinde bulduğum gerçek
Saçımı başımı yolduğum gerçek
Delinin birisi olduğum gerçek
Bunun dışındaki her şey yalandır
Erdal Ercin
Erdal ERCİN
Falcılar falıma baktı
Ben sevdaya köleymişim
Bütün dedikleri çıktı
Kurşunlara geleymişim
Kara talihim kararmış
Bende talih ne ararmış
Beni bilmeyen mi varmış
Çile oğlu çileymişim
Dağ bile örtse üstümü
Sürürmüşüm can postumu
Tanıyaymışım dostumu
Düşmanımı bileymişim
Gönül yakayı vermezmiş
Gözüm güzeli görmezmiş
Başım belâya girmezmiş
Doğduğum gün öleymişim
Erdal ERCİN