Yola çıktı,vardı durağa.
Gelecek,alacak olan fabrikaya götürecek otobüsü bekler,her sabah.
Emekli olmayı düşünür.
Yolda azda olsa kestirir kimileri.
Erken kalkmışlardır ne de olsa.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Saat saati kovalıyorken.
Sen yaşamak gailesinde.
Neresinde kendinin duruyorsun.
Neresi senin yurdun.
Yaradılışın.
Varlığın.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yola çıktı,vardı durağa.
Gelecek,alacak olan fabrikaya götürecek otobüsü bekler,her sabah.
Emekli olmayı düşünür.
Yolda azda olsa kestirir kimileri.
Erken kalkmışlardır ne de olsa.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
An garip ve sessizlikte.
An çocuklukta.
An her andan.
Savaş gökyüzünden.
Mermiler atıyorlar.
Çocuklar kalıyor.
Yıkılan evlerin altında.
Çocuklar acı çekiyor.
Can çekişiyor.
Ölüyor minicik.
Ne olduğunu bilemedi.
Bilemeyecek.
Kim?
Kiminle?
Savaş ettirildi.
Sonra kendi çocuğuna sarılacak.
Savaşa dur demeyen.
O çocuklar aynı dünyaya doğduğumuz.
O.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Özgürce
İzlerim kuşları,çeşit çeşit.
Uçarlar.
Yaprak
Yaprak da yaşadığım dünyaya oksijen verdi.
Beni yaşattı.
O gübre oldu.
Adını kimse anmadı.
Şiire konu oldu.
O insandı.
Sana Bir Bakarım
Bir kızın baktığı
Sana bir bakarım.
Dal olur kalırsın.
Dal olur her yanın.
Su olursun.
Sevgi Dolu
Sevgi dolu gözleriyle bakıyor.
Sevgi dolu insan.
Sevgilerle büyüyor insan.
Güneş gibi doğuyor.
Fakir bir göze.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN