Yakıştık Ölüme
Nasıl da yakıştık ölüme
Nasıl da alıştık
Nasıl da çatıştık kaderle
Nasıl da rahatladık
Her gün her yerde kazalar
…..yönünden …..plakalı araç
…..mevkiinde ….yaptı
…..kişi öldü … kişi yaralı
O an belki duyar belki duymayız
Belki görür belki de görmeyiz
Nasıl da yakıştırdık ölümü herkese
Beş onbeş yirmibeş yaşında
Kırk yaşında yetmiş yaşında
Herkese her an her yerde yakıştırdık
Zamanı dedik ölümün zamanı
Ekmek yemek su içmek kadar doğal saydık
Hiç sormuyor sorgulamıyoruz
Sorarsak da cevap vermiyoruz
Bir de suçu kadere yükledik mi
Vicdanımız öyle rahat öyle rahat ki
Değmeyin keyfimize
Neden … yapılmadı ….bakılmadı
…. İzin verilmeseydi ….olsaydı
Bunları konuştuk
Sadece konuşmak için
Ne sorduk ne cevap verdik
Çünkü gönlümüz rahat
Suçumuz yok ki
Kabahat kaderin
Kaderinde böyle yazıyormuş
Kaderden kaçılmaz ki
Kader doğmadan yazılırmış
Biz çok masum ve günahsızız
İnandırdık ya vicdanımızı
Biz çok çok rahatız
Geçmiş olsun diyoruz
Ya … olsaydın ya … kalsaydın
Ya …seydin ….dın …din ….
Şükret haline …
Kaderinde bu varmış
Suçluyu bulduk bir kere
Biz sütten çıkmış ak kaşık
Bu yüzden çok rahatız
Baş sağlığı diliyoruz
Emir Allahın (kaderin)
Başın sağ olsun
Allah başka acı göstermesin
Allah sabır versin
Oysa ateş bir kere düştü mü bir yere
Bir daha sönmez asla
Yandıkça yanar korlanır
Korlandıkça yakar kavurur
Suçu kadere atar
Üstüne bir de dilekler tutar
Sustururuz vicdanımızı
Oysa bir sorsak nedenini
Bir anlatsak kendimize
Hep boşuna konuşmak yerine
Bir kere dolusuna bir şeyler yapsak
Kandırmasak bizi
Neden öyle kolay öyle basit ki
Kaderin değil de bizim suçumuz olduğunu
Bir itiraf edebilsek bize
Bir bulsak o yüreği ömrümüzde
Ölümü bu kadar yakıştırmayız
Bu kadar suçlamayız o masum kaderi
Bu kadar kandırmayız o gariban vicdanımızı
Bu kadar ucuz sanmayız insan hayatını
Bu kadar basit harcamayız canlarımızı
Bu kadar değersiz kılmayız kendimizi
Sadece vicdanımızı özgür bıraksak
Kandırmasak onu yön bulur kendince
Çözeriz tüm bu sorunları
Bu kadar kolay benimsemeyiz ölümü
Kafa tutarız o yollardaki her metreye gizlenmiş canavara
Elif KAYA Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Seninle gülüşü özlemişim
Kalp kalbe gelişi
Birlikte var oluşu
Yüreğin kanat çırpıp
Kalbin birlikte atışını özlemişim
Seninle yaşayıp
Dokunuşu özlemişim
Seninle seviniş
Seninle kahroluşu özlemişim
Seninle hayali düşü
Gönülde yok oluşu
Ölüşü özlemişim
Benimle seni özlemişim gülüm
Elif KAYA
Koynumda kucak dolusu huzursun
Öpmeye kıyamam korkarım incinirsin
Öyle hoş öyle tarifsiz bir kokun var ki
Sanki cennet bağımın gülü gibisin
Kar ayazında açmış kardelenimsin
Kar bebeğim
Nefesinle nefes alıyorum
Biraz hüzünlenirsen daralıyorum
Tarifi yok ölçüsü yok sevginin
Sen canımdan öte canımın içisin
İyi ki varsın canım
Can bebeğim
Yazımın bereketi baharımın çiçeğisin
Gülüm dalında öten minicik bülbülüsün
Kırlarımda uçan kelebeğim
Kırılgan nazik ve hüzünlüsün
Masumiyetin saflığın duruluğun en büyüğüsün
İyi ki varsın aşkım
Aşk böceğim
Bir tebessümün dünyaya bedel
Gülünce yüzünde gülücükler açar
Şenlenir gönlüm kanatlanır uçar
İyi ki varsın bir tanem gülüm
Gül bebeğim
Sen ne gül ne baharsın
Öyle olursan bir gün solarsın
Sen cennet bağımın sonsuz gülü
Benim ömrüm yüreğim
Sonsuz mutluluğumsun
Mutlu ol bebeğim
Korkarak attığın ilk adımın
Yarım yamalak söylediğin ilk kelimen
O istediğin ilk oyuncağın
İlk okuduğun hecen
O ne olduğunu bilmediğin ilk aşkın
Tarifsiz heyecanlar mutluluklardı
Mutluluk bebeğim
Allahtan dilerim ki
O gülen yüzün hiç solmasın
Masumiyetin hiç bozulmasın
Duruluğun hiç bulanmasın
Hiç bir kem göz bakmasın sana
Hayat hep gülsün
Gülsün sana gül bebeğim
Elif kaya
Elif KAYA
Öylesine öfkeliyim ki sana
Kızgın şişlerle dağlayabilirim gözlerini
Başka birine bakmasın diye
Darağacında ilmekte olsan
Hiç düşünmeden tekmeleyebilirim altındaki iskemleyi
Bir başkasıyla nefes almayasın diye
Senden öyle nefret ediyorum ki
Zindanlara kör kuyulara atabilirim sonsuza kadar
Bir başkasıyla aydınlık gün yaşama diye
Yüz kez müebbet verebilirim sana
Bir başkasıyla özgürce dolaşma diye
Sana öyle öfkeliyim ki
Beddualar ediyorum
Tanrıya yakarıyorum
Dayanılmaz acılar versin
Kahretsin korlar düşüsün yüreğine için yansın
Sonsuz mutsuzluklara mahkum etsin
Biliyor musun çok öfkeliyim
Ama seni öyle seviyorum ki
Ne beddualar edebilirim
Ne acılar çektirebilirim
Kıyamam incitmeye
Tahammül edemem kulağındaki
Bir başka sese başka nefese
Başkasının dokunmasına öpmesine
Göz bebeklerini görmesine katlanamam
Aslında biliyorum sen bir hiçsin
Sadece boş bir yalancı öylesinesin
Değmezsin sevmeye layık değilsin
Ne sözün var ne yüzün
Aslında biliyor musun sana değil bana kızgınım
Kalbime yüreğime kızgınım
Kabahat onların onlar seni sevmese
Sen gerçekten hiç bir şeysin
Elif KAYA