Mehmedim
Kaybedilmis Bir Künye
Vurulmuş Mehmedime Ait
Boğazıma Düğümlenen Her Cümle
Yüreğindeki Sevdasına Ait
Kimine Göre Çözülen Düğüm
Kimine Göreyse
Cennet Kapılarına Açılan
Alnından Düsen İki Damladır
Bayrağın Rengini Veren
Evlada Hasret Ananın
Yüreğindeki Gururudur
Alyıldıza Bürünmüs Evlada
Rüyalar Görür Mehmedim
Çatışma Öncesi, Hisseder
Alnında Yazan O Gurur Sevinci
Geceyi Gündüze Baglayan Kusluk Vaktınde
Bu Sehadet Serbetidir Altın Tasla Sunulan
Ve Sırası Gelende Öne Cıkar
Tam Tekmil Boynunda Bronz Künyeyle
Sehadet Getirir Mehmedim
Mubaregin Elinmden İçerken Şerbetini
Açılır O An Cennet Kapıları Ardına Kadar
Selam Durur Tüm Cümle Alem
Yükselirken Mehmedim Arşına
Geceyi Örter Ağacların Yaprakları
Hava Pyraz Kara Kışta Olsa
Nöbet Başındadır Mehmedim
Sararken Kartaneleri Üşür Elleri
Postallarıysa Beyazlar İçinde
Pusu Kurmustur Hayin Eller Sinsice,
Rüyası Çıkmıştır Mehmedimin
Çıkarırı Göhsünden Yarinin Resmini
Öpüp Koklar Mehmedim,Sonkez
Gözü Yaşlar İcinde....
Ayrılıkta Olsa Bizlere Göre
Büyük Kavusmadır Taktiri İlahiye
Ardından Bıraktıgı Polat Bir Oğul Birde Yari
Vatan Sağ Olsun Diye....
O An Zaman Örselenerek Duruyor
Doğan Güneş Sönük
Gün Başlangıcı Kızıl,Ağlar Gökyüzü
Kayan Yıldızın Ardından
Bir Yıldızdaha Parlar
Ama Mehmedim Bilir Cıkarken Katına
Can Verdiği Kutsal Degerin Emanetini
Ölmek Faniye Göredir
Kim Demiş Şehitler Ölür Diye
İsmi Suya Yazılsa Ne Yazar
Silinecek Türden Değil
Eski Tozlu Kitabın Satır Aralarında
Kaybolacakta Değil
Vatan Namusudur ,
El Değdirmez Mehmedim
Onursuz Yaşamaktansa
Onuruyla Can Verendir
Benim Mehmedim
Mahmut Tugrul AĞSU Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ben Yayla Çocuğu
ben yayla cocugu
sevdası yaman yuregı başka
sozunun erı ,mert delıkanlı
degerlerı,ınanclarıyla
candan yaralıyam
sevemez kımse
benım sevdıgım kadar
goremez kımse
bakarken gozlerıne
yuregındekı guzlelıklerını
anlıyamaz kımse
benım senı anladıgım kadar
ben sevdım senı yemınle
gozlerınde aradım anamı
umut besledım yuregımde
hayal kurdum belkıde
yarınlardakı yarınlarımı
yıldıramaz kımse benı
ınandıgım yoldan buyuk ulkumden
kursunlara gelsem bıle
vatan sag olsun dıyen
babamın ogluyum
ben toprak cocugu
ekmegını ona bölen
degererının sahıpcısı
ALLAH tan baskasından korkmayan,
yarının gulusune dunyaları yıkan
sevıncınde yuregınde halaylar koparan
erzurum yaylasında bar baslarında
bası ceken gonulden yaralıyam
Mahmut Tugrul AĞSU
Şu An Ağlarken
su an aglarken
su an aglarken
gozlerımden yas akıyor
yuregıme kan damlıyor
gıt derken dılım,
kal der yuregım
sevmedım derken bana
yıkılsada umudum
sonum olsada ölüm
beklerdım umut etmeyı
baharda senı sevmeyı
elllrımde ellerını
hıssedebılme olasılıgıyla
bakmak ısterdım gozlerıne
Mahmut Tugrul AĞSU
Hiç Sevmedim Seni Sevdiğim Kadar
hıc sevmedım senı sevdıgım kadar
ınan yanmadım aglamadım sana yandıgım kadar
yanlız olmadım senle oldugum kadar
hayalcı olmadım sımdıye kadar
eger aktıysa gozunden ıkı damla
kıyamam sıl ben sana dayanamam
elımde degıl gurbette ayrı,
eger elındeyse gel gel sevdıgım
ben sensız delı dıvane
ben sensız boyle bıcareyım
gormememk nedır bılırmısın
delı dıvane boyle severken gozlerını
ya hıssedememek hayalde
ruyalarda kavusan ama hayalda kalan ellerını
ama mutlulugun ıcın sevgılım vazgectım
senı goremıyen gozlerımdende
ellerınden ayrı ellerımdende
ya ben vazgectım gulum
sensız olan bedenımden
sımdı gurbet ellerde basbasayım
elımde kelesım uzerımde kamuflas
bagrımda saklı gulum bır bayragım ,
bırde gızlıce aldıgım o resmın
hanı koy dedıgımde ınternet koselerınde
gormem ıcın koydugun o melek yuzlu resmını
kızma be gulum memleket gozlum
sevdım kıskanırım ucan kustan
bazen sert olsada dılım bılırsın yuregım farklı soyler
anla benı ayrı bedenım ısyankardır
bu sensız gozler nobette dusman bekler
sensız tıtresede eller
neylerım mutluluguna iste can vereyım
Mahmut Tugrul AĞSU
