Manolyam
Bak karşıdan bir mimoza açmış
Canım manolyam niye açmıyorsun?
Kollarını dolamışken ağaç köküne
Sevgi mi bekliyorsun akıtmak için içine
......
Dertli misin söyle bana benim gibi...
İçmek mi istiyorsun durma öyleyse
Bak tepeden bakıyor alaylı Güneş
Sorsana manolyam önceleri sevmiş mi?
......
Bir adam usulca yaklaştı aman!
Sakın manolyam koparmasın seni
Diren, koyuverme kendini birden bire
Yıkılma, solma benim güzel manolyam.
İlhan KORUYUCU
KARMA ŞİİRLER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ayrılığın Sahnesi
Dilime ayrılığı sürdün giderken
Lezzeti kalmadı beraber geçirdiğimiz günlerin
Tatlı dokunuyor diye mi miras kaldı
Bana sadece hüzünlerin
Neydi ki senin derdin
Eskiden tutup elimi
Seni çok seviyorum derdin
Şimdi sebepsiz bir ayrılığa kılıf arıyorsun
Zor olacak biliyorsun demi
Kalpler bir kez kırılırsa randıman vermez
Aşk denen gemi.
Sığ sulardan okyanuslara açılamazsın
Yine de istersen git
Beddua etmek yakışı kalmaz
İki medeni insana
Dualarımla ile git sevdiğim
İnsanı unutmaya mahkum etmek
Aşka dair hislerini öldürüyor
İnşallah bu kadar zor olmaz ateşle im
ADEM ÖRGÜN....
KARMA ŞİİRLER
Ben Olsaydım
Yağmur, seni bekleyen bir taş da ben olsaydım,
Çölde seni özleyen bir kuş da ben olsaydım,
Dokunduğun küçük bir nakış da ben olsaydım,
Sana sırılsıklam bir bakış da ben olsaydım,
Uğrunda koparılan bir baş da ben olsaydım,
Bahira'dan süzülen bir yaş da ben olsaydım,
Okşadığın bir parça kumaş da ben olsaydım,
Senin için görülen bir düş de ben olsaydım,
Yeryüzünde seni bir görmüş de ben olsaydım,
Sana hicret eden bir Kureyş de ben olsaydım,
Damar damar seninle, hep seninle dolsaydım,
Batılı yıkmak için kuşandığın kılıcın,
Kabzasında bir dirhem gümüş de ben olsaydım
yazan RIZA ÇAKIR
KARMA ŞİİRLER
Duy Beni Yâr
Tutup asumana yazdım sevdamı
Bir türlü vuslata eremedim yâr.
Gönlüme düşüyor gecenin gamı
Buralarda sensiz duramadım yâr.
Bahar gelir koyun kuzu meleşir
Bütün kuşlar seher vakti ötüşür
Herkes sevdiğine bir gün kavuşur
Ben sazıma düzen veremedim yâr.
Yaralı yüreğim hüzün deryası
Darmadağın oldu bil ki hülyası
Hayra yorulmadı hiçbir rüyası
İnleyen tellere vuramadım yâr.
Her sevdanın sonu yıkım mı diye
Âşığı ağlatan zalim mi diye
Bu marazın sonu ölüm mü diye
Çekinip kimseye soramadım yâr.
Acıdan gün be gün solduğum hâlde
Bir deri bir kemik kaldığım hâlde
Her gün birkaç kere öldüğüm hâlde
Bu kara toprağa giremedim yâr.
Ey sükûtî İrfan etme hiç figan
Ömrünün her demi zaten hep hazan
Bu dünyayı değil ukbayı kazan
Aşk pranga gibidir, kıramadım yâr.
Hızır İrfan ÖNDER
MAVİ YEŞİL
Mart-Nisan 2008 / Sayı: 50
CANANA MEKTUPLAR
KARABÜK KÜLTÜR VE SANAT DERNEĞİ
TAY DERGİSİ YAYINLARI
AĞUSTOS / 2009
KARMA ŞİİRLER
