Madam Petri
Ah Madam Petri!
Hiç bir yere tutunamayan sesinizde
Akıp gitti yine öfkeniz
Menekşeler tutarken köşe başlarını
Güneş sırmalı şalını toplamaya başlıyor yavaştan
Ve her şey sil baştan
Lille’de de aynıydı bu vakitler bulutların küskünlüğü
Ve siz yine yanlış yerlerinden tutup
Geçmişi geleceğe perçinlemekle meşguldünüz
Nezaketini bırakmıştı akşam üstü
Üstelik caddeler, sokaklar da size uymuştu
Bilmiyordu hiç kimse ne yükleniyordu limandan
Ve ne yüklediğini yaşadığı andan
Oysa ne kadar uğraşsak beceremezdik güller gibi ağlamayı
Ve ben acemiliğinize vermiştim Madam Petri
Yaşamak konusundaki
Ah Madam Petri!
Biriktirir mi eksiltir mi zaman bizi?
Ölçüyle verilmiyor ki hayat
İyiler önde, çürükler arkada oluyor çoğu zaman
Her gün ölüyor bir sonrakini doğururken
Günahlarının bedelini öder gibi
Ve biz kucağımızda buluyoruz yeni doğmuş bebeği
Mutluluk ipli bir kukla
İnanın mutlu olmazdı çöl, yağmura boğulsa.
Ah madam Petri!
Hayat hoşlanmaz eteklerinden çekiştirilmekten
Ya asıl esaretse
Kafeslerimizden öykündüğümüz gökyüzü?
S/aklanamayız ki kendimizden
Bulamayız da kendimizi
Ah Madam Petri
Ne kadarımızı bulmak istiyoruz ki?
Murat Halıcı
Murat HALICI Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Valentina III
Hayat kandırdı çocukluğumuzu
Bir kaç yalancı gerçek uğruna
Sattık hayal saraylarımızı
Çoğaldıkça duvarlar
Hayat gizlendi onların arkasına
Lisanımız oldu sessizlik
Avuçlarında kanadı kırık şarkılar
Kalbinin çırpınışlarının soluğu kesik
Dünyayı okuyabiliyorum şimdi
Gözlerinin kanlı atlaslar çizili retinasinda
Her şiir susar biraz
Ve her sessizlik bir duvardır Valentina
Herkes en çok kendi sessizliğini dinlermiş
Ve en en çok kendini gomermis
Matem tutmadan
Her yol ayrımında azalarak
Kendi yokluğuna alisa alışa
Oysa kuşlar önce ruhlarimizda uçmalıydı Valentina
Yol alamadık bu yüzden
Demir atmış bu dünyada
Murat Halıcı
Murat HALICI
Valentina II
İyi bak Valentina
Kalbimiz gibi karanlık bir gece daha
Yıkanalım ki bu karanlıkla
Aydınlık aldatamasın bizi
Nur topu meçhullerimiz olsun aldanmışlıklarımızdan
Namlusunda can verelim derme çatma şiirlerin
Zihinlerimiz kaybolsun tümcelerin karanlık dehlizlerinde
Benliğimiz çırpınsın lügatlerin dar menfezlerinde
Vebali olalım tanımadığımız şehirlerin
Nasılsa her yer kükürt kokusu
Nasılsa Dünya kan ter içinde
Sevmek haritası kayıp bir define
Yalnızlaştık düşlerimiz kalabalıklaştıkça
Ne mi diyorum Valentina?
Rüyalarımızın billur taşlı avizesi çökmüş üzerimize
Ah dökülebilseydik kendimizden
Gecenin kirpiklerinden dökülen şu yağmurlarlar gibi
Yüreklerimiz öğütmeseydi kendisini
Mademki bu kadar iyi biliyoruz rakamları
Bir lokma daha az ısırsaydık keşke Dünyayı
Yaşamak dediğimiz dağınıklığımızı toplama çabası
Ne mi diyorum Valentina?
Boşver!
Hadi aklayalım kendimizi gecenin karanlığıyla!
Murat Halıcı
Murat HALICI
Lara (mona Roza Şiirine Naziredir)
(Çok değeri üstad Sezai Karakoç 'un Mona Roza şiirine naziredir.)
Yağmurlar pusmuş hep, bulutlar ürkek
Bozgundalar sanki bütün mevsimler
Boynu bükük güller şimdi gidecek
Başladı yeniden yoz merasimler
Yağmurlar pusmuş hep, bulutlar ürkek
Öz suyunu ağlar yeniden güller
Hüznün gölgesi de bize emanet
Zamanı bölen bu şımarık ziller
Ölüyüm, gerekmez,bana merhamet
Öz suyunu ağlar yeniden guller
Gözlerinde boğdum Lara dünyayı
Bu hesabım inan mahşere kalmaz
Neye kurban ettik biz bu hülyayı?
Neden sorular hiç karşılık bulmaz?
Gözlerinde boğdum Lara dünyayı
Ellerin sanki bir kördüğüm gibi
Ellerin merhamet, ellerin idam
Her şey gözlerinde gördüğüm gibi
Gözlerin helalim, gözlerin haram
Ellerin sanki bir kördüğüm gibi
Kendimi bıraktım kaç kirli yüzde
Cılız bir tohumum kendine tutsak
Gölgeler oynaşır sırlı bir sözde
Sevdama namahrem hayata tuzak
Kendimi bıraktım kaç kirli yüzde
Gizlerini örter her bakış Lara
Sessiz bir göç başlar düş ötesine
Umutlar sığınır çok uzaklara
Bir serap çizdik biz çöl ortasına
Gizlerini örter her bakış Lara
Neden gizleniyor hep bizden hayat ?
Hadi şarkımızı söyle yeniden
Kapanmış yarayı yeniden kanat
Yaşadığımızı görelim birden
Neden gizleniyor hep bizden hayat?
Murat Halıcı
Murat HALICI
