Eğitim Sitesi

Kutsal Bir Görev Şiiri

Kutsal Bir Görev

Kutsal bir görevdir öğretmenlik.

Ulusları kurtarandır onlar.

Türklüğü yaşatıp sevdiren

Sanat öğreten, öğreticidir.

Ata’nın yolunu gösterendir,

Laf dinleyen, kafa yorandır o.

Öğretmen, öğretmen

Kutsal öğretmen.

Bilgi veren, okutup öğreten,

İleri görüşlüğü belirten,

Rakiplerini akılla yenen,

Öğretmen , öğretmen,

Bilgi veren öğretmen.

Görevini severek yapan,

Öğretimi o kuvvetlendiren.

Rehberdir bilgilere, derslere,

Eğitime, öğretime her şeye.

Vecizedir sözleri onların

Öğretmen öğretmen

Canım öğretmen...

Gülhan MUTLU Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Gülhan MUTLU Şiirleri:

Doğa Yeniden Doğuyor

Bu gün Nevruz, çocuklar!

Bu gün bayramımız var!

Çünkü doğa yeniden doğuyor,

Etrafımız canlanıyor.



21 Mart gelince;

Günü eşit paylaştılar gündüz ve gece

Bizler de eşitlik içinde

Yaşayalım arkadaşlar.



Bak, bu gün güneş bize gülüyor.

“Bu günden sonra ,

Daha uzun beraber olacağız.” diyor.

El sallayalım göklere,

Neşe ve sevinç kaplasın içimize.



Bu gün yeni bir yıl başlıyor.

Çünkü doğa yeniden uyanıyor.

Yeşillenen doğaya,

Renk renk çiçekler serpiliyor.



Renk renk çiçekler gibi

Bizler de renklenelim.

Birlik- beraberlik içinde

Bu bayramı kutlayalım.



Bu bayramda dileyelim,

Birlik, beraberlik ve eşitlik.

Doğa yeniden bizlere

Bolluk, bereket versin diye.

Gülhan MUTLU

Güneşim Ben

Güneşim ben,

Uzay boşluğunun o parlak cismi.

Hani o sonsuz boşluktaki

Ateş kütlesi.

Evlatlarım var dokuz tane.

Sizleri anne ve babalarınızın sevdiği kadar,

Bende onları seviyorum.

Her biri bir parçam benim.

Sizlerin analarınızın eteklerinde döndüğünüz gibi

Dönerler çevremde.

Etrafımdan uzaklaşmalarına izin vermem

Tıpkı sizin anneleriniz gibi.



Güneşim ben;

Sizlere hayat veren ,

Üşüyeceksiniz diye

Sizleri görmeye zamanında gelen.

Hani az ısıttığım zaman

O güneşli yaz günlerini beklerken

Sizin özlemle beklediğiniz ben...

Bitkilere hayat veren ,

Havanın temizlenmesinde rolü olan,

Sizlerin:

“ Ormanların hepsini yaksak,

Onun kadar ısıtamayız dünyayı”

Dediğiniz ben...

Kemiklerinizi koruyan,

Sizlere hem hava hem sağlık veren,

Güneşim ben...


Gülhan MUTLU

Yok Olan Ormanın Öyküsü

Bir zamanlar bir yerde

Yeşillik bir alan varmış.

Fakat bu alan zamanla

Cahiller yüzünden yok olmuş.



Tarla açmak için bir cahil,

Yakmış ormanın yarısını,

Açtığı alanı tarla etmiş.

Bir iki yıl almış bol ürün,

Sonunda fakirleşince toprak,

Bu toprağı bırakıp gitmiş, çıplak.



Diğer bir cahil,

Bulamamış yakacak.

Şimdi ne yapacak?

Gitmiş ormana ,

Kesmiş bütün ağaçları.

Keserken bakmamış,

Yerine de yenisini bırakmamış.

Hangisi kolay kesilirse onu kesmiş

Ama kestikler de yaş imiş.



Atalarımız; “yaş kesen, baş keser” demişler.

Buna uymamış, uymuş cahil aklına

Kesmiş bütün yaş ağaçları

Vermiş büyük bir zarar, koca bir ormana.



Diğeri keçileri salmış ormana

Keçide gitmiş; güzel, ince filizler

Kolay bulmuş yemesini

Sonra ağaç kurumuş

Ormandan bir ağaç daha yok olmuş.



Derken güzel bir orman,

Yok olmuş aniden.

Sorunlar eklenmiş, havalar kirlenmiş.

Topraklar verimsizleşmiş.

Halk yoksul kalmış.


Gülhan MUTLU

Kutsal Bir Görev Şiiri