Eğitim Sitesi

Kurtuluşa İlk Adım? Şiiri

Kurtuluşa İlk Adım?

Bir küçücük adımdı, Bandırma’ya attığı,

Tarihlere sığmadı, millet için yaptığı.

Bir isyan haksızlığa, bir isyan yoksulluğa,

Yürüttü bu milleti, dur dedi haksızlığa.

Yurtsever toplanırken, hainler kaçıyordu,

Onun bastığı toprak, sevinçten uçuyordu.

Yürek yürek insanlar, toplandı etrafında,

Bir kuru ceset kaldı, İstanbul tarafında.

Pis eller uzanırken, namusun yazmasına,

Toprakta baş kaldırdı, işgalci çizmesine.

Sırtlanlar can evimi, sararken dört bir koldan,

Besmeleyle bir adım, atıldı İstanbul’dan.

Anadolu canhıraş, beklerken sahibini,

Altın sayfalı tarih, bulmuştu katibini.

Sürerken canilerin hayasız sarhoşluğu,

Yepyeni bir destanın atılmıştı başlığı.

Yeni bir aşk heyecan, sararken gönülleri,

Kapıya dayanmıştı o yoksunluk günleri.

‘Ordu yok, silahlar yok’ demeye kalktı bir Türk,

Sanki şöyle diyerek cevap verdi Atatürk.

-Ordum yoksa ben varım, silahta yüreğimde,

Varsın bir delik açsın kör kurşun göbeğimde.

Kirlenmiş topraklarda, böyle yaşamaktansa,

Koşarım şehitliğe, biçare kalmaktansa.

Dünkü benim tarihim, sayfalara sığmazdı,

Türk’ün olduğu yerde kurt kuzuyu boğmazdı.

Etrafında dönse de milletimin kör talih,

Yeniden dirilecek, gene yazacak tarih.

Bu millet sağ kaldıkça, hiç esir olmayacak,

Kubbelerin üstüne, baykuşlar konmayacak.

Şartlar ne olur olsun, Yaşanacak bu kader,

Diriliş tamamlanıp, bir gün bitecek keder.

O gün çok uzak değil, bak şafak attı bile,

Güneş parıldayacak, batan karanlık ile.

Yeter ki siz dik durun, eğilmeyin yurdumda,

Şehitlerde olacak, bu cihangir ordumda.

Kırılıp kesilse de eğilmez Türk’ün başı,

Vatan için şehidin, yerde kalmaz naaşı.

Kalkın ve ayaklanın, ben varım önünüzde,

Bizden önce Atalar emanet etti bize,

Geçmişi hatırlayıp, dönelim kendimize.

Kahramanlık bekliyor vatan bizden bu günde,

Saraylar hazır ona bir yiğit öldüğünde.

Benim naciz bedenim, elbet toprak olacak

Ama bu güzel vatan, Türk diyarı kalacak.

Cumhuriyet eserim, Mustafa Kemal adım,

İşte böyle hislerle atıldı o ilk adım.

İlk adımlar çoğaldı, yüz binler adım oldu,

Silinmez bir destanla, vatanımız kurtuldu.

Bu yolda can verenler, sığamaz lahitlere,

Teşekkür Atamıza, gazi ve şehitlere.



Kasım KAPLAN



Kasım KAPLAN Şiirleri

  

sezen soykan süperrrr bir şiir okuyun 2012-01-23

sezen soykan çok güzel bir şiir okumanızı tavsiye ederim 2012-01-23

sezen soykan benim en çok beğendiğim şiirlerde 1. bu şiir 2012-01-23

Yazılan son 3 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 3 yorum yazılmış.

Benzer Kasım KAPLAN Şiirleri:

Atatürk Samsun'da

Samsun toprağında bir büyük lider…

Limana yanaştı yaşlı gemiyle.

Millete bir ümit, millete önder

Çıkmıştı karaya tüm görkemiyle



Umut taşımıştı cesaretiyle

Yürekler dolusu Anadolu’ya

Yürüdü vakarla, tüm heybetiyle

Yeniden can verdi yorgun orduya



Samsun böyle bir gün hiç görmemişti

Altın harfler ile yazdı tarihe

Samsun’a böylesi hiç gelmemişti

Yetmez kelimeler, sığmaz tarife



Vatana sevdalı bayrağa aşık

Yiğitler toplandı ayak izinde.

Doğmuştu Samsun’a en parlak ışık

Parladı, nam saldı tüm yeryüzünde



Büyük umutlarla tüm Türk Milleti

Mustafa Kemal’in ardından koştu

Asaletli kandan Türkün kudreti

Vatana can vermek için yarıştı



Kazım Karabekir ve Fevzi Paşa

Sırt sırta Ata’ya destek verdiler

Böylesi başlandı kutlu uğraşa

Dünyaya yiğitlik dersi verdiler



Kasım KAPLAN


Kasım KAPLAN

Gecenin Sesi?1

Çok geceler dinledim bu sesi

Bu ne bir hırçın hayvanın

Ne de ağlayan çocuğun

Bu deli gibi esen rüzgârın sesi

Siz bilmezsiniz belki

Hava soğuktur

Esmeye başlar birden

Suyun üstünde başlar çığlıklar

Korkarsın önceleri

Sonraları alışır

Suçlu olur sesin geceye inan

Pas tutan ruhumuzda

Alışacaksın gönlüm bu uğultulara…

Kasım KAPLAN

Günüm Kalmadı

Bütün varlığımı aldı elimden,

Feleğe diyecek sözüm kalmadı.

Yıllardır ayrıyım o sevgilimden,

Yüzüne bakacak yüzüm kalmadı.



Bağban kayıp bağlarımda hazan var.

Sahipsiz bahçemde,gezip tozan var.

Ben yaparım ama başka bozan var.

Bakıp koklayacak gülüm kalmadı.



Yana yana ateşine kavruldum.

Yar yoluna gide gide yoruldum.

Tam varmışken kapısından kovuldum,

Ardından koşacak halim kalmadı.



Dostlar gitti yalnız kaldım burada.

Çok bekledim eremedim murada.

Sevdiğimi tam diyecek sırada,

Tutuldu diyecek dilim kalmadı.



Yıllar gitti yaşlılığı getirdi.

Eski dostlar vefasını yitirdi.

Sevda yedi yüreğimi bitirdi.

Artık dayanacak gücüm kalmadı.



Bahar geldi ,dağlar koku süründü.

benim gönlüm gama, yasa büründü.

Yolun sonu geldi,menzil göründü,

Artık yaşayacak günüm kalmadı.

Şubat_2004

Kasım KAPLAN

Kurtuluşa İlk Adım? Şiiri