sezen soykan süperrrr bir şiir okuyun 2012-01-23
Kurtuluşa İlk Adım?
Bir küçücük adımdı, Bandırma’ya attığı,
Tarihlere sığmadı, millet için yaptığı.
Bir isyan haksızlığa, bir isyan yoksulluğa,
Yürüttü bu milleti, dur dedi haksızlığa.
Yurtsever toplanırken, hainler kaçıyordu,
Onun bastığı toprak, sevinçten uçuyordu.
Yürek yürek insanlar, toplandı etrafında,
Bir kuru ceset kaldı, İstanbul tarafında.
Pis eller uzanırken, namusun yazmasına,
Toprakta baş kaldırdı, işgalci çizmesine.
Sırtlanlar can evimi, sararken dört bir koldan,
Besmeleyle bir adım, atıldı İstanbul’dan.
Anadolu canhıraş, beklerken sahibini,
Altın sayfalı tarih, bulmuştu katibini.
Sürerken canilerin hayasız sarhoşluğu,
Yepyeni bir destanın atılmıştı başlığı.
Yeni bir aşk heyecan, sararken gönülleri,
Kapıya dayanmıştı o yoksunluk günleri.
‘Ordu yok, silahlar yok’ demeye kalktı bir Türk,
Sanki şöyle diyerek cevap verdi Atatürk.
-Ordum yoksa ben varım, silahta yüreğimde,
Varsın bir delik açsın kör kurşun göbeğimde.
Kirlenmiş topraklarda, böyle yaşamaktansa,
Koşarım şehitliğe, biçare kalmaktansa.
Dünkü benim tarihim, sayfalara sığmazdı,
Türk’ün olduğu yerde kurt kuzuyu boğmazdı.
Etrafında dönse de milletimin kör talih,
Yeniden dirilecek, gene yazacak tarih.
Bu millet sağ kaldıkça, hiç esir olmayacak,
Kubbelerin üstüne, baykuşlar konmayacak.
Şartlar ne olur olsun, Yaşanacak bu kader,
Diriliş tamamlanıp, bir gün bitecek keder.
O gün çok uzak değil, bak şafak attı bile,
Güneş parıldayacak, batan karanlık ile.
Yeter ki siz dik durun, eğilmeyin yurdumda,
Şehitlerde olacak, bu cihangir ordumda.
Kırılıp kesilse de eğilmez Türk’ün başı,
Vatan için şehidin, yerde kalmaz naaşı.
Kalkın ve ayaklanın, ben varım önünüzde,
Bizden önce Atalar emanet etti bize,
Geçmişi hatırlayıp, dönelim kendimize.
Kahramanlık bekliyor vatan bizden bu günde,
Saraylar hazır ona bir yiğit öldüğünde.
Benim naciz bedenim, elbet toprak olacak
Ama bu güzel vatan, Türk diyarı kalacak.
Cumhuriyet eserim, Mustafa Kemal adım,
İşte böyle hislerle atıldı o ilk adım.
İlk adımlar çoğaldı, yüz binler adım oldu,
Silinmez bir destanla, vatanımız kurtuldu.
Bu yolda can verenler, sığamaz lahitlere,
Teşekkür Atamıza, gazi ve şehitlere.
Kasım KAPLAN
Kasım KAPLAN Şiirleri
Yazılan son 3 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 3 yorum yazılmış.
Benzer Kasım KAPLAN Şiirleri:
Samsun toprağında bir büyük lider…
Limana yanaştı yaşlı gemiyle.
Millete bir ümit, millete önder
Çıkmıştı karaya tüm görkemiyle
Umut taşımıştı cesaretiyle
Yürekler dolusu Anadolu’ya
Yürüdü vakarla, tüm heybetiyle
Yeniden can verdi yorgun orduya
Samsun böyle bir gün hiç görmemişti
Altın harfler ile yazdı tarihe
Samsun’a böylesi hiç gelmemişti
Yetmez kelimeler, sığmaz tarife
Vatana sevdalı bayrağa aşık
Yiğitler toplandı ayak izinde.
Doğmuştu Samsun’a en parlak ışık
Parladı, nam saldı tüm yeryüzünde
Büyük umutlarla tüm Türk Milleti
Mustafa Kemal’in ardından koştu
Asaletli kandan Türkün kudreti
Vatana can vermek için yarıştı
Kazım Karabekir ve Fevzi Paşa
Sırt sırta Ata’ya destek verdiler
Böylesi başlandı kutlu uğraşa
Dünyaya yiğitlik dersi verdiler
Kasım KAPLAN
Kasım KAPLAN
Çok geceler dinledim bu sesi
Bu ne bir hırçın hayvanın
Ne de ağlayan çocuğun
Bu deli gibi esen rüzgârın sesi
Siz bilmezsiniz belki
Hava soğuktur
Esmeye başlar birden
Suyun üstünde başlar çığlıklar
Korkarsın önceleri
Sonraları alışır
Suçlu olur sesin geceye inan
Pas tutan ruhumuzda
Alışacaksın gönlüm bu uğultulara…
Kasım KAPLAN
Bütün varlığımı aldı elimden,
Feleğe diyecek sözüm kalmadı.
Yıllardır ayrıyım o sevgilimden,
Yüzüne bakacak yüzüm kalmadı.
Bağban kayıp bağlarımda hazan var.
Sahipsiz bahçemde,gezip tozan var.
Ben yaparım ama başka bozan var.
Bakıp koklayacak gülüm kalmadı.
Yana yana ateşine kavruldum.
Yar yoluna gide gide yoruldum.
Tam varmışken kapısından kovuldum,
Ardından koşacak halim kalmadı.
Dostlar gitti yalnız kaldım burada.
Çok bekledim eremedim murada.
Sevdiğimi tam diyecek sırada,
Tutuldu diyecek dilim kalmadı.
Yıllar gitti yaşlılığı getirdi.
Eski dostlar vefasını yitirdi.
Sevda yedi yüreğimi bitirdi.
Artık dayanacak gücüm kalmadı.
Bahar geldi ,dağlar koku süründü.
benim gönlüm gama, yasa büründü.
Yolun sonu geldi,menzil göründü,
Artık yaşayacak günüm kalmadı.
Şubat_2004
Kasım KAPLAN