Küçüklük Sevgisi
Her şeyin küçüğünü severim ben !
Kadının küçüğünü severim
Hayvanın küçüğünü okşarım hep
En beğendiğim parmağım,küçük parmağımdır
Oturduğum semt, küçük bakkaldır benim
Akşamları küçük bir rakı alıp içerim
En çok küçük çekmecede gezerim gün boyu
Korku filmi seyretsem,küçük dilimi yutarım !
Bu küçüklük sevgisi bende küçükken başladı
Küçücük boylu,küçük bir öğretmenim vardı
Küçük küpeler takan,küçük kulaklı
Küçüklük sevgisini bana ilk o aşıladı..
Lakin herşeyin küçüğünü sevsem de ben
Ne kadar çok,ne kadar sevsem de ben
Şuna inanın ki,iyi bilin ki dostlarım ;
Genede ”Küçük dağları,ben yarattım” Ben !...
Vedat DÜNDAR
Vedat DÜNDAR Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Küçüklük Sevgisi
Her şeyin küçüğünü severim ben !
Kadının küçüğünü severim
Hayvanın küçüğünü okşarım hep
En beğendiğim parmağım,küçük parmağımdır
Oturduğum semt, küçük bakkaldır benim
Akşamları küçük bir rakı alıp içerim
En çok küçük çekmecede gezerim gün boyu
Korku filmi seyretsem,küçük dilimi yutarım !
Bu küçüklük sevgisi bende küçükken başladı
Küçücük boylu,küçük bir öğretmenim vardı
Küçük küpeler takan,küçük kulaklı
Küçüklük sevgisini bana ilk o aşıladı..
Lakin herşeyin küçüğünü sevsem de ben
Ne kadar çok,ne kadar sevsem de ben
Şuna inanın ki,iyi bilin ki dostlarım ;
Genede ”Küçük dağları,ben yarattım” Ben !...
Vedat DÜNDAR
Vedat DÜNDAR
Ben Senin Evlat Hasretine Yanarım
Bir gece ampulun ferini söndürüp
Öpmeden uzanırsa kadın yatağa
Dizleri göbeğinde iki büklüm ,
Hani başı omuzlarında yumuşayıp ,
Kendini kucaklayıp kıvrılıyorsa,
Avuçlarını dudaklarına bastırıyorsa garipce
Gırtlağının yokuşuna yapışmışsa hasreti
Bu durumda hiç beklemeden, sessizce
Bir empati kurmalısın kendine...
Bil ki, balığa çıkma zamanı değildir, bu gece
Bir deniz feneri istiyorsan, kendine
Kadının kaynamışlığına sarılıp ,
Hasretine çoğalmalısın, gizlice...
Bugün sanki ona evlatlar günüdür
Bugün sanki gurbetteki evladın, tek günüdür
Sanırsın, hergün evladının günüdür...
Şimdi bir yağmur damlasındaki toprak kadar ıslak
Uyurken o mahzun kıvrılışına bakarım,sarılarak
Şimdi benim dizlerimde göbeğimde, iki büklüm
Gırtlağımın yokuşuna tırmanırım, ağlayarak...
Artık bu şiirleri yazarken, biliyorum
Sen her gece uyuduktan sonra, bir tanem
Nice çıplak gecelerim, gökyüzüm oldu
Sevişti kendi yalağında karanlıklarım
Bir evladın hasreti koymadı bana, hiç bu kadar
BEN SENİN EVLAT HASRETİNE YANARIM !!!
Vedat DÜNDAR
Vedat DÜNDAR
Neriman
Neriman,Neriman diye geçer akşamlar
Düşlerimde Neriman adını sayıklarım
Geceleri gökyüzüne baktığımda
Yıldızları Neriman diye sayarım
Hergün görev başında hususi
Telefonlar Neriman gibi çalar
Bütün mesai arkadaşlarımın hepsi
Bana Neriman gibi bakar
Havada Neriman’ımı solurum yanlızca
Kadehlerde Neriman’ımı içerim
Evde televizyon diye açarım Neriman’ı
Hayallerim rengarenk Neriman dolar
Karada Neriman,denizde Neriman,velhasıl
Bir Neriman’dır tutturmuş giderim
Kimdir bu Neriman diye sorsanız,inanın
Sizden çok ben merak ederim !...
Vedat DÜNDAR
Vedat DÜNDAR
