axmeşati Köyüm kartal yuvasıdır dağ başında kurulu ...güzel bir köy(şiir) 2012-03-26
Köyüm
Köyüm kartal yuvasıdır dağ başında kurulu
Kışları sert boyunca kar gecesi ayaz
Fırtınası dağları taşları söker yıkar
Baharı bahardır çiçekler kokar
Dereleri çağlayan köpük köpük coşar
Koyunu kuzusu ağıllar dolusu
Çobanları karabaşlar
Koyun kuzu meleşir ta yüreğinin içini titretir
Yazları ekini elması kirazı şeftalisi
Buz gibi taze nefes havası
Düğünleri bayramları sevenleri sayanları
Güz ekinler derilir sergiler serilir
İnsanları da mevsimleri gibidir
Bahar kokar mis kokar duyguları his kokar
Fırtına koparır ayaz tutar buz tutar
Sis tutar pus tutar yas tutar
Yazları eli açık cömerttir sınırsızca
Bir mevsim güzdür yaprak döker çiçekleri solar
Hazan olur viran olur ümitler solar
İşte o mevsimler köyümün son mevsimi olur
Hezeyanı heyelanı olur
Bahar kokmaz fırtına kopmaz
Pus tutar sis tutar ve sonuçta cehalet yutar
Köyümü ta yüz yıl öncesine götürür
Elleri tutmaz gözleri görmez aklı ermez olur
İşte bu mevsim köyümün son mevsimi olur
Okul nedir neye gereklidir bilmez
Çocuk nedir ne için yapılır düşünmez
Gelecek nedir neler yapılmalı sormaz
Sisler kara dumanlar çöker başlarına ayaklarına yüreklerine
Ne yol bulur ne yön ne de yarın düşünür
İşte bu mevsim köyümün hiçliği olur
Sesi yürekleri dağlayan karabaşa teslim bir köy olur
O köy işte böyle bir köyüm olur
Elif KAYA Şiirleri
Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.
Benzer Elif KAYA Şiirleri:
Var mısın? Yarına yarınlara
Var mısın geçmişin izlerini silip
Yeni hayata merhabaya
Var mısın kırlarda dağlarda
Kelebeklerle oynayıp
Papatyalarla fal bakmaya
Seviyor sevmiyor ve seviyor
Kumsalda yalın ayak el ele dolaşmaya
Denizleri kucaklayıp maviliklere dalmaya
Bulutlara karışıp saklambaç oynamaya
Göküzüne resimler yapıp kanatlar çırpmaya
Gök kuşağına salıncak kurup mutluluğa salınmaya
Var mısın tüm bunları yaşamaya yaşatmaya paylaşmaya
Hayata kocaman kocaman haykırmaya
Seviyorum seni hayat
Seviyorum umutlar
Seviyorum yarınlar
Seviyorum demeye var mısın
Elif KAYA
Ne umutlarla geldim sana
Sen benim için sığınacak bir liman
Yaslanacak bir dağ olacaktın
Tüm kötülüklerden koruyacak bir melek
Zorluklarda güç kuvvet olacaktın
Hayalimiz umudumuz planımız beraber olacaktı
Hani bir ömrü paylaşacaktık
Yemin etmiştik iyi günde kötü günde beraber
Destek olacağımıza birbirimize
Sana geçliğimi ruhumu bedenimi verdim
İki tane bebeğimiz canımız kanımız
Ortak hayat bağımız kopamaz derdim
Bilemezdim ki bir gün senin ecelim olacağını
Elif KAYA
Annem hani seninle acılar yaşar ağlardık
Bazen aç bazen tok yatardık
Birbirimize sarılır saatlerce kalırdık
Yüreğimiz dağlanırdı korkudan susardık
Sen kollarına alır sıkıca sarardın
Melek olur ninni olurdun
Gözlerin ilaçtı derdime çare olur
Huzur olur güven olurdun annem
Hani beni bırakmayacaktın söz vermiştin
Bir gün hiç bir şeyi düşünmedin öylece gittin
Beni kime bıraktın kime güvendin
Sensiz ne yaparım nasıl yaşarım
Ortaya bırakıp gittin ya annem
O gün ben öksüz yetim kız oldum
Kendimi yıkayamadım tarayamadım saçlarımı
Böcekler olmuş kestiler
Bazıları uzun bazıları kısa
Yetimin saçı böyle olurmuş biliyor muydun
Kazağım sökük şalvarımın dizi yırtık
Çorabımın da ökçesi delinmiş
Ayakkabılarımla çok dolaşmışım bilmeden uçları açık
Öksüzün üstü başı böyle olurmuş biliyor muydun annem
Şimdi yatağımda senin kokun yerine ıslaklığın
Sıcaklığın yerine kabus ve öksüzlüğüm var
Çocuklar söyledi kötü kokuyormuşum
Yetimlerin kokusunu biliyor muydun annem
Bayram geldi annem birileri fistan aldı bana
Sevapmış bayramda öksüz giydirmek
Bir de ayakkabı vardı biraz büyüktü ama olsun açık değiller
Elime şeker de verdiler anlamadın tadını yoktu ki
Yetimlerin bayramı buruk yüreği yanık olurmuş
Şekerleri şekersiz olurmuş biliyor muydun annem
Bu gün okul açıldı defter kalem çantam var
Komşular verdi çocukları kullanmıyormuş
Önlüğümü giydim tam bana göre oldu
Bir saçlarıma takacak kurdelem
Birde kurdele takacak saçlarım yok
Hani kesmişler di ya tutam tutam
Okulun bahçesi tıklım tıklım
Anneler babalar çocuklar
Bir köşeye çekildim sessizce seni babamı aradım
Ne gelen var ne giden
İçime akıttım gözyaşlarımı
Biliyor muydun böyle olurmuş yetimin ilk okul günü annem
Beslenme dersimiz var arkadaşlarım açtı oyalı peçetelerini
Pasta börek çörek sütleri var
Ben açamadım naylona sarılı akşamdan kalan ekmeğimi
Usulca çantama koydum ben acıkmam dedim
Başımı sıraya yasladım öylece için için ağladım
Bak böyle oluyor yetimin beslenmesi biliyor muydun annem
Anne bu gün bir el uzandı okşadı saçlarımı
Kucakladı sıkıca sarıldı gözlerimin içine baktı
Bir an seni sandım sokuldum sarıldım
Öyle kalmak istedim sonsuza kadar
Geri çekildi kollarını çekti öylece kalakaldım
Bu kadar olurmuş öksüzün sevinci annem anladım
Anne yine sağnaklar yağıyor şimşekler çakıyor gök gürlüyor
Kimse korkma geçecek demiyor koynuna almıyor
Ben yağmur altında şimşek parıltısında yalnız
Gözlerimi kulaklarımı kapadım
Başımı dizlerimin arasına sakladım
Sensiz korkuyorum seni istiyorum annem
Anne ağlamak istiyorum hıçkıra hıçkıra sonra vazgeçiyorum
Gözyaşımı yüreğime akıtıp saklıyorum
Yalnız olduğumda ağlıyorum
Korkuyorum sana kızacaklar
Bu öksüzü neden nasıl kime bıraktın
Annem seni çok özledim
Yanında olmak o toprağın altında da olsa
Koynunda uyumak istiyorum
Annem seni çok özlüyorum
Elif Kaya
Elif KAYA