Sinan KORKMAZ: Köyüm Bana Kucak Açar Şiiri

Köyüm Bana Kucak Açar

Geliriz de şehirlerden yorgunluğumuzu alır
Bağı bahçesi evinde nice misafirler olur
Benim gibi uzaklaşan o toprağa hasret kalır
Hafta sonu gideceğim köyler bize kucak açar
****
Unutulmaz hatıralar soba kar ve kış gecesi
Babam çayları demlerdi toplanırdı ahalisi
Annem patates közlerdi ne yenirdi her birisi
Yakınlarda gideceğim köyler bize kucak açar
****
Unutmadım unutamam orda geçen yıllarımı
Kalem defter dindiremez yazsam da çok hasretimi
Kötülemem şehri ama inanın yok köy gibisi
Bir kaç güne gideceğim o yer bana kucak açar
****
Üzüm ceviz fındık toplar biraz yerim biraz satar
Kümesteki tavuklarım samanda küfede yatar
Sabah yumurta ararım al bak işte oradalar
Bir verir bin alırım ben köyüm bana kucak açar
****
Hazırlarım valizimi kaybetsin şehir izimi
Varacağım yakınlarda gezeceğim şu köyümü
Yer minderine yayılıp kıracağım da dizimi
Nice çaylar içeceğim köyüm bana kucak açar
****
Orda doğdum orda yettim işim icab etti gittim
Dünümü unutamam ki o toprağın çocuğuydum
Tarihi ahşap camide az mı müezzinlik ettim
Hasretim gözümden akar köyüm bana kucak açar

Sinan KORKMAZ

Eğitici Okul Öğrenci Şiirleri İçin Tıklayın