Güzelliğin değil ki.
İnsanı insan yapan.
Sen de biliyorsun belki.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Gözlerin ne güzel bakıyor çocuk.
Kır ezgileri dökülüyor başından aşağıya.
Saçların ne güzel kokuyor çocuk.
Sular gibi temiz.
Ellerin ne güzel dokunuyor çocuk.
Gökler gibi derin.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Güzelliğin değil ki.
İnsanı insan yapan.
Sen de biliyorsun belki.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Küçücük bir çocukken.
Daha yürüyemezken.
Sıcacık elleriyle.
Annem tuttu elimden.
Dünyayı bilmiyordum.
Önümü kestiremiyordum.
Çocuklukta seslerle.
Yürüdüm yalnızlığın duyduğum rıhtımına.
Rıhtım sessiz, pusluydu.
Deniz durgun,örtüydü.
Hemen sudan yorganla.
Örttüm duygularımı.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Şuraya elimi koyuyorum.
Şurası elimi üzerine koyduğumda habersiz.
Şurası duvar.
Gece geliyor.
Gündüz geliyor.
Başka bir gün.
Aynı yere başka bir zamanda yine elimi koyuyorum.
Yer değiştiriyor zamanla.
Duvar değişmiyor aslında.
Değişen bir şey değilim.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN