Bakıyorum sönmüyor, usulünüz mü yanlış?
Soğutma mı yetersiz, nerede var aldanış?
Ateşi dağıtmakla, bir yangın bölünmedi,
Isı yine düşmedi, yangın yine sönmedi...
Emek boşuna gibi, yangın ilerliyordu,
Masraflar arttıkça da, tek şey değişmiyordu...
Yapılan tüm emekler, yangını söndürmüyor,
Bir yerde eksik mi var, teknik geri kalıyor?
İzleriz üzülürüz, yangın hâlâ sönmüyor,
Gelişmiş birçok usul keşfetmek gerekiyor...
Koskoca bina yandı, emek verilse bile,
Müdahale yok gibi, gerilik, rezillikle...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Konuşamadığımızdan mı hep susuyoruz,
Çünkü bozuluyoruz ya da kaybediyoruz…
Suskun olmak yerine hâl hatır sorabilirdik,
Tam ihtiyaç var iken hiç küsmeyebilirdik…
Laf konuşmak istersin yeter sus deniliyor,
Tat ve tuz hiç kalmıyor her şey bitiriliyor…
Çocuk bile meyilli suni bahanelere,
Toplumdan uzaklaşmaya bencil fikirlere…
Kapılar kapatılmış yumruklar tam sıkılmış,
Tercihler küsmekten yana duygular azalmış…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Adel’İn Eldiven Hobisi 2
Herhangi derdi yoktu öfke gerektirecek,
Yüksek sesle ağlayıp gözyaşları dökecek…
Yemekhane çıkışı eldiven gördüğünden,
Kuvvet kullanıp ele geçiremediğinden…
Önce yememek için üç kap dolu yemeği,
Denedi, her seferinde ayak diremeği…
Ardından çıkmamakla etrafı altüst etti,
Görmezden gelinse de bizleri rezil etti…
Başladı tüm dertleri bütün sıkıntıları,
Yerden yere yıkılıp türlü numaraları…
Yedek eldiven de yok ki verilse oynasa,
Bir taraftan şişirip balon gibi patlatsa…
Konuşamadığından sadece ağlıyordu,
Ağlamaktan da öte kırıp dağıtıyordu…
Susturamayacaktık eldiven vermeyince,
Arkadaş hayır, deyip durumu reddedince…
Susmayacak gibiydi görmezden gelmekle,
İş düzeltildi cerrah eldiveni vermekle…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Onun evinin önü bir çöplüğün kenarı,
Her gün bir şey atılır o da onun bir kârı…
Kimisi odun atar tren yolu kalasları,
Neredeyse on ton var ki çoktur bunun kârı…
Kimi demir çerçeve kimisi büfe atar,
Geçen hurdacılara yok pahasına satar…
Kimi market yazısı yüz kilo demiriyle,
Adam kenara alır tamamen her şeyiyle…
Vallahi de imrendim adamın kazancına,
Ona ses edilmeden dokunulmazlığına…
Boş oturduğu yerden kapıyor hissesini,
Beş dakikada alıyor günlük yevmiyesini…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK