Kısa Şiirler-1
Ab-ı Hayat
Kalbimdesin, ruhum, senle tamamlanır.
Ab-ı hayatsın, seninle, hayat buldum.
Sevmenin, anlamı, senle tanımlanır.
Aşkın karşısında, ben, aciz bir kuldum.
Araf
Ne sevdin, ne sevmedin, bıraktın arafta.
Sen bir tarafta, çaresizlik, bir tarafta.
Bu sevginin, adını, henüz koyamadın.
Yüreğim halen, aşk mabedini, tavafta.
Sevmek
Sevmeyi bilmeyen insanlar, nedense hep, en güzel sevenlere denk geliyorlar...
Yıkılan Dostluk
Seni hep dostum bildim, bel ki de, bir kardeş.
Bedavaya yıktın, yılların dostluğunu.
Ancak sen, sırtımdan vurdun, oldun bir kalleş.
Anlarsın, bir gün, tek dostunun yokluğunu.
Yürekli Ol
Şimdi, yürekli olma, zamanı.
Kaldır başını, bak, sevdiceğim.
Cesurlar yaşar, hep, aşkta anı.
Bir umut, seni bekleyeceğim.
Ayrılırken
Ayrılırken seninle, nedensizce bakıştık.
İtiraf et; en çok birbirimize, biz yakıştık.
Benim Yerime
Benim yerime, koymayı deneyin, kendinizi.
Dert ve kederlere, siper edin, bedeninizi.
Çekin, çektiğim acıları, yürekten ve içten.
Kaybedince anlarsınız, gerçek sevdiğinizi.
Yağmur
Yağar inceden, bak efkarlı bir yağmur.
Islanır, şu gözlerim, sitemli, vakur.
Acılar, sanki, hafifliyor içimde.
Yüreğim, elinde, oyuncak bir hamur.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Efsane Cüneyt Arkın
Siyah beyaz filmlerde, sen hep bir jöndün.
Bazen de rollerde, dövüşçü bir kördün.
Onu sevmekten, hiç vazgeçmeyin sakın.
O Sinemanın tek kralı, Cüneyt Arkın.
Cüneyt abi bazen, bir öğretmen oldu.
Bazen de, komiser cemil veya Murat.
Bazen tarihi filmlerde, karamurat.
Bazen de, at üstünde bir Malkoçoğlu.
Türk filmlerinin, unutulmaz aktörü.
Bazen oyuncusu ve de rejisörü.
Cüneyt abimiz, hep mazlumun yanında.
O, her zaman, televizyon ekranında.
Cüneyt Arkın, koca çınar, bir efsane.
Hayranlarının sevgisi, halisane.
Her zaman onu sevip, çok sayıyoruz.
Cüneyt abi, hep baş tacımız, diyoruz.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
İşveli Yar
Yaz akşamı eser yel püfür püfür.
Yarin eteği yerleri süpürür.
Bu halların hep beni güldürür.
Oy işveli yarim, ey cilveli yarim
Yar gece giymiş, entarisi ince.
Karşıdan gördüm, beni süzünce.
Geceleyin aldı beni düşünce.
Oy işveli yarim, ey cilveli yarim.
Yar düğüne gitmiş, giysisi renkli.
Çalar çengi saz, oynar ahenkli.
Sıkar hep havaya, çifte tüfenkli.
Oy işveli yarim ey cilveli yarim.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Şiir Sağanağı
Yine doldum, gökyüzünden, yağıyorum.
Harf harf, kelime kelime, vakit gece.
Sağanak, duygu yağmuru, başlatıyorum.
Mısra mısra, cümle cümle, hece hece.
Islanın, ey insanlar!, duygu selinde.
Şemsiye falan da, sakın ha!, açmayın.
Duygularım yağdı, sağanak şeklinde.
Bu duygusal şölenden, asla kaçmayın.
Şiir, tüm duyguların, en saf halidir.
Yürek sesinin, hal-i pür melalidir.
Duygu dünyanı, beslemek istiyorsan.
Şiir, ruh gıdasının, en helalidir.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
