Keşge Seni Hiç Tanımasaydım
Bir keman sesi ile sızısı başlar kırgın ruhumun
Ve bir kemancıdan farksızdır boyun büküşüm
Nedense bu akşam da yalnızlığıma sitemlerim
Yalnız bırakana değil, yalnızlığıma tüm sövgülerim
Vuslata dair çiçekler açsa da bazen yüzümde
Vuslat nerede ve ne zaman bilinmezliğinde
Vuslatı geçtim, ne olurdu sanki şu akşam karanlığı
Üstüne binmeseydi, kimsesiz omuzlarımın
Ve ne olurdu geceler bu kadar üstüme gelmeseydi
Gündüzlerin ışıltısı
Biraz da benim akşamlarıma yansısaydı
Yılların kanattığı, gün ışığı görmemiş yaralarım,
Ne olur biraz kabuk bağlasaydı
Biraz dinseydi, sensizliğin bıçakladığı
Kimsesiz kalmış duygularım
Ah sevgilim, sen benim, mahcup yüzümü sakladığım
Sırlı aynamın, sırrına sığacak kadın mıydın
Sevdam vardı benim, öznesi sen olan
Ama, duvarların ardına sakladığım
Sıcak merhabaların ve tatlı gülüşlerin,
Ya, gidebilseydi gözümün önünden, ya da ben duymasaydım,
O, en güzel sesleri, kendi gaibimden
Belki o zaman alışmak, alışmak, daha kolay olurdu
Ya, şu içimin en derinliklerinde,
Bu kadar yer tutmasaydın
Ya, üzerime bu kadar dar gelmeseydi intiharlarım
Ya da, keşke seni hiç tanımasaydım!..
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Unutamadım Seni Trabzon...
unutamadım, seni Trabzon, yürüdüğüm yolların, başı bulutlu, yüksek dağların, çok lezzetliydi, yediğim yemeklerin, serin buz, gibiydi çeşmeden, içtiğim suların, dalında yeni, açmıştı tazecik, findukların koşa, koşa sevinçle, geldim sana, trabzon beğendim, güzelliğini ömür, boyu unutamam, seni trabzon, gelip geçtiğim, yolların seni, nasıl bırakıp, mersin'e geldim, ona yanarım, şimdi çok, pişmanım senden, güzel yer, görmedim bilmem, trabzon benden, başka kimse, bilmez senin, güzelliğini trabzon, mis gibi, tertemiz havan, insanın aklını, başından fikrini,güzelliğinle alırsın, trabzon seni, çok özledim,Trabzon
Devrim Esmer Mersin...
İsimsiz
Gölge Kraliçesi
Şarap rengi bir duvar
ve onu sarmalayan sarmaşık gülleri
bunda ne var dersin bilirim
hatta şu an dalga geçmek üzeresin
ama bilmezsin ki o duvarın ardındaki seni
sen hiç bakmadın ki yalnızlığa ben gibi...
Sen hep güneşten kaçtın
hep gölgelere sığındın
ama güneş olmasaydı
o çok sevdiğin gölge de olmayacaktı
sen bunu unuttun.
Göğü bir kez olsun göremedin sen
çünkü hep bakmakla yetindin
Sana dair tüm kelimelerim tükendi gölge kraliçesi
sana dair ne varsa bende bitti.
Şimdi o çok sevdiğim şarap rengi duvar bile anlatmıyor seni bana
hele kanatlarının altındaki güller bile kokmuyor artık sen gibi.
Artık bitmişiz galiba gölge kraliçesi
korkma artık mani olmam sana
ama unutma o nefret ettiğin karanlıkta parlar en güzel yıldızlar
hem de hiç parlamadıkları kadar...
İsimsiz
Yardımlaşma Ve Dayanışma
yardımlaşalım, uzlaşalım,
hep birlikte kalkınalım
birlik ve beraberce yapmazsak
taş yerinden oynamaz
ayrım, gayrım yapmayalım
dost, kardeş diyelim
duygusuz, bencil olup
nefsimize, yenilmeyelim
bir yardım, aciz olmayın,
sesiz, sedasız kalmayın
gönümüze, gönül katıp
hep beraber olalım
İsimsiz