Eğitim Sitesi

Kedimiz Minnoş Ölmemişti Şiiri

Kedimiz Minnoş Ölmemişti

Ayrılamaz gibiydi çünkü yanımızdaydı,
Öksüz olduğundan mı adeta bağımlıydı?

Bir sorun mu vardı da evden ayrılmıştı?
Şu karlı kış gününde o, bizden çok uzaktı.

Yedi gün kadar geçmiş o, ortalıkta yoktu,
Dedim, o kesin öldü çünkü endişem çoktu.

Biz, ceset arıyorduk ama göremiyorduk,
Kar fırtınalarından, kardan bulamıyorduk.

Tam ümit kesmiş iken çarşıdan dönüyorduk,
Mahalleye gelirken hayal mi görüyorduk?

Apaçık bize doğru Minnoş yaklaşıyordu,
Yolun orta yerinden amaçsız yürüyordu.

Sevincim çok fazlaydı vardı bunu koruyan,
Evlerine alıp da bağırlarına basan...

Minnoş, deyince geldi o özel sesiyle,
Kucağıma atladı şahsa has sevgisiyle.

Aldık kucağımıza eve kadar getirdik,
İnan ki karnı toktu anladık ve sevindik.

Kedi sevenler vardı Rabbimize bin şükür,
Vicdan hem güzel bir şey hem sevabı büyüktür.

Şu an bizde de vardı çok farklı sarı renkte,
Evinden uzaklaşmış misafir vaziyette...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri:

Dolmuş Rahatlığını Özlemişim

Uzun süre küslükten hiçbirine binmezdik,
Tam üç yıl kadar oldu siftah dahi etmedik…

Binmeyeceğim, demiş kesin karar vermiştik,
Sebep oldukça basit bir şeye gücenmiştik…

Süleyman’ı korumuş onu desteklemiştik,
Diğerleri kıskanmış bu yüzden itilmiştik…

Süleyman bahsetmişti hocam almayacaklar,
Diğerlerine de bin sana darılıyorlar…

Israrla olmaz, deyip el bile kaldırmadım,
Süleyman haricinde, hepsini dışlamıştım…

Süleyman ayrılınca İsmail almamıştı,
Muzaffer olmaz, demiş bize durmayacaktı…

Binmemem gerekirdi hiç binme demişlerdi,
Kararın kesin olsun almayız, demişlerdi…

El kaldırmış da olsak sola bakınmışlardı,
Şahsımı almamakla net kararları vardı…

Üç yıl kadar yürüdük ta yukarıya kadar,
Olmadı zorluk çektik bu şahsımıza zarar…

Onlar ummuyorlardı ümidi kesmişlerdi,
Bir anda karar verdik, şahsım binmek istedi…

Dedim, el kaldırayım İsmail duruverdi,
Çok da hoş karşıladı şahsımız sevinmişti…

Tam kapımın önünde, zaten başka araç yok,
Konforu özlemişiz, hak etmemişsek de çok…

Derken Yılmaz abiye, o da duruvermişti,
Abdullah en temizi hepsi de affetmişti…

Gururlu olan bizdik bir süre oyalandık,
Hiç el kaldırmamakla aslında hatalıydık…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Kediler, Köpekler De Rab'bi Tesbih Ederler

Sen zulmettin ey devlet festivaller adıyla!
Acımadan katlettin vicdansızlıklarınla...

Demedin onlar da kul demedin acı çeker,
Demedin Rab'bimiz var işledin eziyetler...

Ahiret günümüz var niçin hesaplamazsın?
Rab'bi tespih edene zulümle davranırsın...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Hapşıran Kedilere Özel Oda Hazırlamıştık

Ev, dersen çift odalı salonsuz bir şekilde,
Üçe dörder metrelik dikdörtgen biçiminde…

Mutfak uç tarafımda kapılı, pencereli,
Odalarım da aynı dış tarafa geçitli…

Tamamen kedilere tasnif edilmiş hâlde,
Her üç tarafta da su mama hazır şekilde…

Geçitler olsa da toprak hazır bulunur,
Rahat olduklarından her biri huzurludur…

Bahçeye açık halde üst kattan aşağıya,
Girebilen de girer her balkondan odaya…

Ancak bir sorun vardı hastalanan kediler,
Sürekli hapşıranlar hastalık üretenler…

Maskeli Siyahla, Çirkin Siyah hastalandı,
Üst üste ve sırasıyla hapşırıyorlardı…

Onu mutfağa koydum ortamı yine hazır,
Dedim, mutlaka kedi gribi bulaşıcıdır…

Burnunu temizledik ateşi mevcut olsa,
İlaç verebilirdik icat edilmiş olsa…

Sadece karantina virüs engellemede,
Bulaşmasın diyerek tedavi sürecinde…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Kedimiz Minnoş Ölmemişti Şiiri