Bencillik, erdem değil Hakk'ı tebliğ edene,
Doğruyu savunana, Rabbimizi bilene.
Çocuk, korkuyor imiş kedi istenmiyormuş,
Sevemeyeceklermiş yemek de artmıyormuş.
Kadın, istemiyormuş, hoşlanamıyorlarmış,
Bahaneler artıyor ve sıralanıyormuş.
Bencilliklerimizden merhamet zayıflıyor,
Sevgi eksikliğinden suçlarımız artıyor.
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Konuşamadığımızdan mı hep susuyoruz,
Çünkü bozuluyoruz ya da kaybediyoruz…
Suskun olmak yerine hâl hatır sorabilirdik,
Tam ihtiyaç var iken hiç küsmeyebilirdik…
Laf konuşmak istersin yeter sus deniliyor,
Tat ve tuz hiç kalmıyor her şey bitiriliyor…
Çocuk bile meyilli suni bahanelere,
Toplumdan uzaklaşmaya bencil fikirlere…
Kapılar kapatılmış yumruklar tam sıkılmış,
Tercihler küsmekten yana duygular azalmış…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kim unutabilir o gözlüklü amcaları?
Alt katta beklerlerdi bizdeki evrakları…
Yoksa geçmez olurdu ya reçete değeri,
Ya da hiç ödenmezdi ilaçların bedeli…
Gece birde girerdik hastane sırasına,
Doktorlar geç çıkardı hastanın karşısına…
Git ona imza attır, çık şuna onaylattır,
Var in şu bodrum katta evrakını çoğalttır…
Tekrar çık dışarıya işlemin yapılacak,
Gözlüklü amcayı bul mühür tamam olacak…
Şimdi lüzumsuzluk yok Rab sizden razı olsun,
Rab, sizleri korusun Rab cennetine koysun…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Katlettiğin Canlar Soy Sürdürecekti
Düşünemeyen kişisin haktan yana değilsin,
Ne merhamet ne vicdan hiç edinememişsin…
Elinde av tüfeği kıpırdayan yanacak,
Her ne can çıkacaksa asla bağışlanmayacak…
Öldürüp yok edersin soyu tükenmiş canı,
Karakulaklar gibi harcarsın varlığını…
Uzaktan bakıyordu zarar vermeyecekti,
Vaşak, deniliyordu yavru emzirecekti…
Kanun ürkütmeyince bu iş mesleğin olmuş,
Zevk için av mesleği hobini oluşturmuş…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK