Biz, insanlığımıza ne oldu ey Rab'bimiz?
Rab, emir dahi verse azaldı merhametimiz...
Bir şahıs ki laf edip hepsini toplattırır,
Diğeri de alkışlar çünkü vicdanı azdır...
Vicdansızlığımızla evvelden böyle miydik?
Kedi sevmeyenlerden yeterince incindik...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Av Bahanen, Yuva Yıkma Ve Can Almaktan Başka Bir Şey De Sayılmaz
Ormanlarım barınak masumlar için mekân,
Yaşamalı her bir can edilmemeli talan…
Av bahanesi ancak doğayı katletmedir,
Rab mahlûkatlarını vahşice yok etmedir…
Türler zaten kalmadı kurallar dinlenilmez?
Hayvanlar da duygulu bu zulüm hiç mi dinmez?
Eğlencen vahşice, sen kan dökmektesin,
Dağıttığın yuvayla, kul hakkı yemektesin…
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Dikkat çekmek, istedim vicdan düşüncesine,
Sadaka olsun diye kul merhametine…
Çünkü sevgi lazım şey vicdanlarımız için,
Sevgi, ruh inceltmesin huzur vermesin niçin?
İtmeyelim dostları, kırmayalım kalpleri,
Şahsıma da hiç kızma sever tüm yürekleri…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Merhametli Olmadan İmanlı Olunmaz 4
Sevgi, insanlar gibi vahşilere de gerek,
Merhametli tavırlar kulu sevindirecek...
Kul, Rab'bi dinledikçe hak hukuk pekişecek,
Can ve ruh taşıyanlar sıkıntı çekmeyecek...
Vicdan ile bakmalı Rab yaratıklarına,
Bu imanın gereği dokunma canlarına...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK