Kalbimin tam ortasında olur sevgisi
Atışmalarımız olur ama,
Sevgisi büyüktür bende.
O olmazsa bende olmam bu hayatta.
Kardeş sevgisi çok nadide bir sevgidir,
Bunu bilenler anlar bu sevgiyi.
Bu sevgiyi koparmak isteyen zor koparır
Koparmak isteyense koparır ama,
kopardığına pişman olur sonunda.
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
bizi okutan ,
bize bilgiveren Öğretmenim
saygılı davaranın
saygıla karşılayın onuda anneniz sayın.
öğretmenim öğretmenim
canım öğretmenim
nasıl incitirim seni
okuttun okuttun bizi
meslek sahibi yapan öğretmenm... bizi hep sev öğretmenim.
bilgi veren öğretmenim.
İsimsiz
uyandım baktım ki bir sabah,
güneş vurmuş içime;
kuşlara yapraklara dönmüşüm,
pır pır eder durur , bahar rüzgarında.
kuşlara yapraklara dönmüşüm;
cümle azam isyanda;
kuşlar,yapraklara dönmüşüm;
kuşlara,
yapraklara.
İsimsiz
Sen !
Uykusuzluk nedir bilir misin?
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı?
Gözlerini tavana dikip, düşündüğün oldu mu bütün gece?
Ve bütün bir gün, belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Gelmeyince, seni aramayınca, ölesiye ağladın mı?
Sonra çekilip en kuytusuna yalnızlıkların, dev bir ağacın altında ölmeyi,
bir teselli aramayı ,ıssız parklarda, tenha sokaklarda,
deli divane yollara düşüp, yaşlanmış bir köpek gibi,
eskimiş bir gömlek gibi, atılmış hissettiğin oldu mu?
Sevmekten, günler, geceler boyunca yürümekten, yüreğin hiç yoruldu mu?
Sen ! yalnızlığın acısını bilir misin?
Unutulmak bir hançer gibi saplandı mı sırtına?
İçinde kıskançlığın zehirli çiçekleri açtımı?
Bütün gururunu çiğneyip, sevdiğinin geçtiği yollarda,
bastığı toprakları eğilip öptün mü?
Sen !
Çaresizlik nedir bilir misin?
Sen !
Yokluk nedir gördün mü?
Yanan başını duvarlara vurup,
parçalamak geldimi içinden?
Sen !
Her gün bir defa daha öldün mü?
Böyleyim diye ayıplama beni.
Bir gün kendimi sonsuzluğun koynuna bırakırım,
yaralı ve yenik bir insan gibi, darılma!
unutma ki her seven adsız bir kahramandır.
Unutma ki insan sevebildiği kadar İNSANDIR...
İsimsiz