Kara Bahar ( Babama ) !!!!! Şiiri

Kara Bahar ( Babama ) !!!!!

Baba!

Dün gece yine rüyama geldin

Üstünde mavi çizgili gömleğin,

Başında yıpranmış kasketin,

Sarıldım kokladım seni…

Yine dünya ahvalinden havadisler verdim sana,

Hüznün bulaştı bakışlarıma,

Aklıma örselenmiş,

Hep anlatırken sesin titreyen,

Çocukluğun ,yetimliğin geldi,

Babasız büyümelerin,ezikliğini hissettim omuzlarımda,

Gece bir anda çöktü üzerime ,

Yüklendikçe yüklendi hüznüme.

Oysaki yetimliği,öksüzlüğü,

Bana miras bırakıp gittin sessizce,

Başın kucağıma düşerken ,

Gözlerin, gözlerimden kaydığında,

Sadece öylesine elimi sıkıp,

Bir hoşça kal demeden gittin.

Gidişinin ardından ne bir ses verdin ,ne de bir nefes,

İyi olup olmadığını ,bir selam bile yollamadın bana.

Hani ben senin en kıymetli evladındım?

Bakışırken bile anlardık sıkıntımızı?

Gidişinin ardından ,dile kolay babam,

Dile kolay…

Tam yedi yıl,

Yirmi sekiz mevsim değişti,

Kara baharın , ardından

Ama, bilir misin ki,

Senden sonra,

Bizim baharımız, hep kara oldu

Uzun zaman geçti babam,

Hem de çok uzun zaman.

Bilir misin?

Elini öpüp,sarılmadığım

Kaç bayram geçti…

Tam on dört bayram ,

Sadece sarılırken mezar taşına,

Beni duyduğunu hep bildim babam,

Gözyaşıma karışan toprağından



Bilir misin?

Kurduğum kaç hayalin hüznü var yüreğimde,

Sana dair …

Kaç hayali öldürdüm sen yoksun diye,

Sorgusuz sualsiz,

Kaç duyguya ,

Zincir vurdum ,habersiz.

Bilir misin?

Kaç kez

Kaç kez bordo süveterine sarılarak

Yüzüme kapadığım avuçlarımı

Islattı , gözyaşlarım

Yokluğun o kadar büyüdü ki içimde

Çırpındıkça battım,

Boğuldu bakışlarım,

Bilir misin?

Dilimin ucunda,

Nadasa bıraktığım,

Kaç baba,

Babam, hıçkırıkları var.



Göçüp giderken,

Ardına bile bakmadan,

Sekiz çileyi de anneme miras bıraktın

Her mevsim değiştiğinde,

Yeni bir umutla hayata başlarken ,

Sen iklimlerin ortasındayken,

Yeni bir hayal kırıklığı yaşadı, anam,

Senden sonra.

Sıkı sıkı sarılırken

Sensiz anılara

Birer birer anıları da elinden alındı .

Kader o kadar acımasız davrandı ki anacığıma

Bazen sessiz hıçkırıklarına şahit olurdum

İsyan ederdi,sensiz günlere,

Giderken beni niye götürmeden diyişlerine

Ve sen sadece altı yıl emanet ettin anamı bize

Anamın her hüzün çöktüğünde yüreğine,

Heybetinle evlatlarının rüyasına girip

“ hadi gidelim hanım” diyişine hep şahit olduk

Babam…

“babanız beni çağırıyor” derken anamın

Dudaklarımda,bitmeyen bir isyanı,

Çığlık çığlık

Feryat ettiği bakışlarını hatırlıyorum

Anlamadılar,

Anlamadık babam,

Annemi alıp gedeceğin.

İşte o an kanayan yaramıza,

Tekrar tuz bastın babam,

Sensizliğin gemisine alışmışken,

Tekrar akıttım,

Kanım kadar kırmızı gözyaşımı

Senden sonra sol yanıma yaslanmışken,

Şimdi,

Yüzleştim korkularımla

Kötürüm olarak bıraktın beni

Ve yine bir bahar mevsimi

Ve yine bir kara bahar

Yine martın yirmi dokuzu

Yine ben rüyalarım da gördüm seni

Ve yine uyanıyorum

Yine Hengâmeli bir sabah





Yedi yıl,

On dört bayram,

iki bin beş yüz elli beş gün,

altı bin üç yüz yirmi saat,

ve yirmi sekiz mevsim…



Ve yine sen yoksun….



Birgül otlu



AHLAT 2011

Birgül OTLU Şiirleri