Kahrına... Şiiri

yakup KAHRINA
Kahrına gül kopardım,
Kan akıttım bağrıma,
Kahrediyor felek beni,
Bir güzelin uğruna.
Kahrına devirdim
Dibi delik kadehleri sayısız
Göğsümü yumrukladım
Kaç kez sarhoş olunca
Ve boşuna geçirdim
Bu ömrümü, sevdasız
.
Kahrına kokladım zehirli zambakları
Kan damlattım,gül pembenin üstüne
Kahrına dolaştım daralmış sokakları
Kahrına tekme attım günahsız çakıllara
Çiçekler ezdim bakmayınca önüme
Kafa tuttum ihtişamlı dağlara
Kahrına sataştım saldırgan dalgalara
Kahrına kilitledim kapıları üstüme
Kan kaynattım nur tenli tenceremde
Senelerce kahrına..
Kahrına yaptım bunları
Kahrına..
Onun kahrına..

Kahrıma inletti beni
O en doğru sözlü yar.
Çizik attı derin derin alnıma
Ak kalemle kara yazdı bahtıma
2005-06-06

Farkı Kalmadı

Dünyanın havası çok değişiyor,

Kış ile baharın farkı kalmadı.

Zehirle bal veren belli olmuyor,

Böcekle arının farkı kalmadı.



Beyazlar bulandı dünya kirine

Ne ölüne saygı ne de dirine.

Düştüler sarraflar hep birbirine,

Bakırla altının farkı kalmadı.



Kahrolurlar bizden önce gelenler,

Kubbeler çatladı,çöktü direkler,

Kayboldu değerler,karıştı renkler

Yeşille sarının farkı kalmadı.



Dostlar talan eder dostun bağını.

Yürek kusar oldu kendi yağını.

Olunca yakacak odun yığını,

Eğriyle doğrunun farkı kalmadı.



Suçlular gezdikçe masum kızardı

Bahçelere hazan ,güller sarardı

Yangın çok büyüdü hava karardı,

Yaş ile kurunun farkı kalmadı.



Utanç oldu bazıları adına

Çok toz kondu insanlığın namına

Benzer oldu erkeklerde kadına

Erkekle kadının farkı kalmadı.



Beynim isyanlarda hasta bedende

Ne gelende, hayır nede gidende

Zaman manasını yitirdi bende

Bugünle yarının farkı kalmadı.



Kasım KAPLAN oynatamaz parmağın,

Bereketi gitti akan ırmağın,

Her ekene çiçek veren toprağın,

Üstüyle altının farkı kalmadı.

05.10.2003

Kasım KAPLAN

Ah Müfettişler...

A benim efendim canım müfettiş

Nedir bizim ile derdiniz sizin

Nereden çıktı ki şimdi bu teftiş,

İşiniz gücünüz yok mu dur sizin..



Usandık teftişten yorulduk artık

Her gece planı yapmaktan bıktık.

Rüyalarda bile hep plan yaptık.

Biraz insafınız yok mudur sizin.



Plan diye diye başım yediniz,

Nedir bizim ile sizin derdiniz.

Emekliye bile öğüt verdiniz

Başka tavsiyeniz yok mudur sizin.



İdare tetikte evrak hazırlar

Gördük diye defterleri yazarlar.

Gelir gelmez moralleri bozarlar

Yapacak işiniz yok mudur sizin.



Müfettişler çok havalı olurlar

Her planda mutlak kusur bulurlar.

İngilizce bilmez,bülbül olurlar

Güzel bir sözünüz yok mudur sizin.



İşin yoksa sınıfları temizle

Öğrenciye aman! diye tembihle

Ha geldi ,gelecek tetikte bekle,

Gidecek yeriniz yok mudur sizin.



Kapıyı çalmadan sınıfa dalar

İnsanın içine bir korku salara.

Evrakları alır gözüme bakar,

Bakacak yeriniz yok mudur sizin.



Suratları asık olur gülmezler

Öğretmen ne çeker onu görmezler

Plan güzelselde sağ ol demezler,

Gülecek yüzünüz yok mudur sizin.



Yaşım elli oldu korkarım hala

Beni siz düşürdüz bu yaşlı hala

Emeklilik geldi kaçarım valla

Bir tatlı diliniz yok mudur sizi.



Bir zamanlar sizde öğretmendiniz.

Kim bilir kaç tane teftiş gördünüz.

Notları verirken titrer eliniz.

Verecek notunuz yok mudur sizin.



Ben Kasım KAPLAN ım korkmam kimseden,

Korkmam derlerden ,geçtim denizden

Oturdum şiiri yazdım bu yüzden

Gayri hoşgörünüz yok mudur sizin.

Kasım KAPLAN

Aids Virüsü

Teknik ilerledikçe

Hastalıklar artıyor

Tıp ilmi geliştikçe

Yeni dertler çıkıyor.



Veremde bir zamanlar

Çaresizdi hastalık.

Çalışınca uzmanlar,

Aşı bulundu artık.



Kanser başladı sonra

Tehdit eden, dünyayı

Artık ondaydı sıra,

Öldürürdü hastayı.



Erken tanı olunca,

Tedavi ediliyor.

Ama geç kalınınca,

Hasta kaybediliyor.



Birde AİDS virüsü

Kol geziyor dünyada.

Onun anti-virüsü,

Aranıyor her yanda.



Bir gün o da olacak,

Gelişen teknik ile.

Çaresi bulunacak,

Bilimin gayretiyle.

Kasım KAPLAN

Kasım KAPLAN