Gece
Bütün geceler
Yalnızlığını paylaştığım
Karanlığına sataştığım
Od geceler
İsyanımın tanığı
Nefretimin sanığı
Şiirimin başlığı
Dost geceler
Aralık 99
Murtaza ALAN
Yaşın on beşti tertemizdi kalbin
Beni büyülemişti o içten sevgin
Bulunamazdı yoktu da dengin
Dünya bizim için yaratılmıştı JULYAN
Kırlara çıkardık ne güzeldi kainat
Her şey mükemmel sanki kötülüğe inat
Akıp gidiyordu koskoca hayat
Mutluluktan uçuyorduk JULYAN
Aşkımızı duyanlar parmağını ısırırdı
Gül ile bülbül bile bizi kıskanırdı
Babalar çocuklarına bizi anlatırdı
Seninle masallaşmıştık sanki JULYAN
Sonraları sana bir şeyler olmuştu
Yüzündeki doğruluk çizgileri kaybolmuştu
Hasta değildin fakat yüzün solmuştu
O sıralar ilk acıyı hissediyordum JULYAN
Artık koca çınarın altına gelmiyordun
Gönderdiğim bir selamı bile almıyordun
Anladım ki beni eskisi kadar sevmiyordun
O zaman yıkıldım mahvoldum JULYAN
Dediler ki bana sen artık ölüsün
İstedim öldüğümü Julyan’ım da duysun
Dünya gözüyle beni bir daha görsün
Ama sen cenazeme bile gelmedin JULYAN
Temmuz 95
Murtaza ALAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gece
Bütün geceler
Yalnızlığını paylaştığım
Karanlığına sataştığım
Od geceler
İsyanımın tanığı
Nefretimin sanığı
Şiirimin başlığı
Dost geceler
Aralık 99
Murtaza ALAN
Bir belirsizlik iklimi
Derinlerde taa derinlerinde bakışlarımın
Bir belirsizlik ki sorma,
Pembe hayalleri olmayan
Uzakların uzağına
Göz pınarlarımdan süzülen iki damla yaşla
Sigaramdan tüten duman
Doldurulamayan boşlukta duran
Bir belirsizlik ki çok yaman.
Öfke ile neşe bir arada iç içe
Birinden kaçıp diğerine yaklaşan
Etrafa metafizik süprüntüler saçan
Bir kazma sesi,bir kalp çarpıntısı
Ya da sessiz bir ölüm donuk gözlerde
Açılan sonsuzluğa binlerce kapı
Yaklaşan bir boşluk çok acı
Savrulan çırpınan bir yaprak rüzgarla
Düğümlenen bir hıçkırık boğazda
Engin denizlere eş
Bir belirsizlik dünyamda
Sihirli bir güç ötelerde
Sade bir alınganlık bir yakarış gölgemde
Ne bir özlem ne de bir bıkkınlık
Uzun uzadıya bir belirsizlik
Bir belirsizli ki sorma
Güzel düşleri olmayan
Hülyaları solmayan
Akrebin kıskacında yoğrulup
Sabah ezanıyla doğrulan
Işık yağmurlarında,
Bulut bulut savrulan
İnce bir kampana
Cırtlak bir kadın sesinde melodi
Bir belirsizlik ki
Gün gibi güneş gibi
Yarınların özleminde dün olan
Ya bir ağıt misali acı
Ya da türkü kıvamında buram buram hasret
İşte öyle bir dert
Ayrılmak mı kavuşmak mı
Sevinç ya da hüzün mü
Bir belirsizlik ki sorma
Bitmeyen çilem uzun mu?
Temmuz 99
Murtaza ALAN
Yaşın on beşti tertemizdi kalbin
Beni büyülemişti o içten sevgin
Bulunamazdı yoktu da dengin
Dünya bizim için yaratılmıştı JULYAN
Kırlara çıkardık ne güzeldi kainat
Her şey mükemmel sanki kötülüğe inat
Akıp gidiyordu koskoca hayat
Mutluluktan uçuyorduk JULYAN
Aşkımızı duyanlar parmağını ısırırdı
Gül ile bülbül bile bizi kıskanırdı
Babalar çocuklarına bizi anlatırdı
Seninle masallaşmıştık sanki JULYAN
Sonraları sana bir şeyler olmuştu
Yüzündeki doğruluk çizgileri kaybolmuştu
Hasta değildin fakat yüzün solmuştu
O sıralar ilk acıyı hissediyordum JULYAN
Artık koca çınarın altına gelmiyordun
Gönderdiğim bir selamı bile almıyordun
Anladım ki beni eskisi kadar sevmiyordun
O zaman yıkıldım mahvoldum JULYAN
Dediler ki bana sen artık ölüsün
İstedim öldüğümü Julyan’ım da duysun
Dünya gözüyle beni bir daha görsün
Ama sen cenazeme bile gelmedin JULYAN
Temmuz 95
Murtaza ALAN