İtiraf
Günahlarımı bıraktım
Bu gün,
Mezarlığına
Ölü zamanların,
Yalnızdım,
Rahatladım tedricen,
Sonra,
Uyuyakaldım
Gölgesinde,
Yaşlı bir çınarın,
Kuşlar ötüyordu,
Bir Seremoniydi,
Lisanı halden
Sesleri,
Bütün dalların
Yapraklarında.
Gıpta ettim o an Süleyman'a
Yoksa tanığı mıydı,
Kuşları,
Gömülenlerin,
Korkum ,
Batıyor tenime,
İğneler gibi,
İtirafım,
kaderin sahibinedir.
Tutkuya heder,
Karanlıklar,
Zihnimde esir,
Muterizim kendime,
Bütün umutlar,
Yaşanmamış zamanda,
Nedametin saklandığı...
ZEKİ UÇAR
Avukat / Ankara
Zeki UÇAR Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Saklı Kalan
Yine kalbimde hazan hasadı;
Yine yağmur çiseliyor...
Ve umutlarım birer yaprak dökümü
Kuru dallarda...
Artık, ne tadı kaldı şiirin,
Ne şarkıların nağmelerindeki terennüm...
Bir göç başladı bulutlarda bu akşam;
Kimbilir, hangi dağ başına misafir...
Bir sele kapıldı sevgi; anlamı,
Kaybolmuşçasına...
Söylenmeyene, yalana tutsak!
Ne sevgiliden vefa kaldı;
Ne ilk aşktan heyecan...
Yine yelken açtım sonsuzluğa,
Bilinmeyene doğru...
Yine kalbimin, değişmeyen konuğu vardı
Bu akşam;
Bir adı ayrılık, bir adı hicran...
Vuslat, bulvar kaldırımlarında
Bir hayat kadınının adı artık...
Ben, hep korkardım şiirlerimin
Son dizelerinden;
Çünkü hep bir mahkumiyet vardı;
Güzelin, çirkine,
Doğrunun, yalana,
Sevginin, ayrılığa,
Mahkumiyetiydi bu...
Demek bir yaşam kuralıydı benim için;
Acılarda olgunlaşmak bilge misali...
Oysa, bir avuç mutluluktu karşılıksız
Beklediğim...
Hep verildi sandım masum gülüşlerle;
Sonra, beyaz bir kuş oluverdi aniden;
Ve kayboldu; engin maviliklerde...
Artık ne kardelenlerin gülüşü
Ne de yeşilin tonları, bir anlam taşır
Benim için;
Sadece
Bir göz yaşı, beyaz güllerde hatıra kalan...
Yine kalbimde hazan hasadı;
Ne tadı kaldı şiirin artık;
Ne şarkıların nağmelerindeki terennüm;
Bir göç başladı bulutlarda bu akşam;
Kimbilir hangi dağ başına misafir...
Zeki Uçar
1999
Zeki UÇAR
Dinmeyen Acı
Hasretine aralı perdeler,
Bulutlar inmeden akşama,
Bir gün batımında gel!
En derin özlemlerini,
Getir sabahıma,
Yalnızlık çöllerinin.
Sen yaşayamadığım bahar,
Unuttuğum tebessüm,
Seni beklemede ağaçlar,
Çiçekler açmadan gel!
İlahi sessizliğinde uyan!
O dağ köyünün,
Bir gök gürültüsüyle,
Son kez çiselerken,
Hüznümün vakur gecesine,
Yaz yağmurları,
Sükutun ilahi korosunda gel!
Hasretine aralı perdeler hala
Seni çocukluk yıllarımı bekler gibi,
Gün batımlarında,
Ey içimden silemediğim anı,
Dinmez acısı kalbimin
Çağın ötesinden rüzgarlarla gel.
ZEKİ UÇAR
Ankara
Zeki UÇAR
Kul Olmaya Geldim
Varlıktan vazgeçerek
Var olmaya geldim.
Bir armağandı sevgin,
Onu bahşedene
Şükre geldim
Geçtim Leyla faslından
Mecnun ile niyaza geldim.
Unuttum kendimi,
Sende aramaya geldim.
Ateşi sevdim
Pervaneler gibi
Bilerek;
Yanmaya geldim.
Gözlerime misafir
Olana değil;
Kalbime sızana geldim.
Seni gurbet gurbet aradım.
Hasretin ucunda
Kuru dallarında
Bahar olmaya geldim.
Acının terkibinde davut
Aşkın terkibinde
Yusuf ile
Sabır olmaya geldim.
Aşkın büyüsünden
Dilim susar bazı gecelerde,
kalbimle, seni anlamaya geldim.
Nurdan şamdanlar
Yakıldı aniden,
Karanlık dehlizlerinde
Kaderin;
Nefsim şerre teşne,
Tövbeye asi,
Bir secde ile dirildim.
Tenkilinde.
Bir inşirahla,
Maddeden manaya geldim.
Verdiğin ve vermediğin,
Her şey için
Huşu bir hamd ile
Kulun olmaya geldin.
ZEKİ UÇAR
Zeki UÇAR
