İstek Şarkısı
Bahçende çiçekler mahzun,
Akasyalar,
Açmaz oldu baharda,
Yüzün çizilmiş;
Aklar girmiş saçlarına,
Ömrün bitmiş olacak,
Bir resim olmalı,
Kuzey duvarında,
Eski bir uzunçalarda,
Kaldı sesi,
Tozlanmış;
Yanılmıyorsam seni
Bir zamanlar,
sevmiş olacak,
Zaman uzayacak ,
Gökkuşağı gibi,
Saatler çoğalacak,
Sana geleceğimin
Ve istek şarkımız,
Radyolarda susmuş olacak...
ZEKİ UÇAR
ANKARA
Zeki UÇAR Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Desinler Ki
Sana, uzak iklimlerden geliyordum;
Aşkı getiriyordum; Avuçlarımda...
Üstüne güneş doğmamış henüz.
İnce sızısıyla derlenmiş yörelerimin,
Şu hiç bir şeye sığmayan hikayemiz,
Bir dramıydı yaşamımızın sadece.
Sen ki,
Göz bebeklerimde cisimleşirken,
Şafakların sökmediğini bilirsin.
Ama, artık hiç bir şey anlatmıyor bana
Göz yaşların,
Yine sigaramda kül uzayıp gidiyor;
Sen, sevildiği gittikçe küllenen bir insan,
Ve ben,
Deniz kıyısında buz tutmuş bir Tan’ım işte !...
Tüm dinlerin mabetlerinde,
Duada beklese ellerin,
Geri getirsen bile giden zamanı,
Toplarsan, senden alınan
Ne varsa her diliminden,
Yine ağlarım, senin için çocuklar gibi
Bir süre yıldızlara bakarak.
Ve yürürüm adım ,adım karanlıklara
Senin için...
Neden büyütüp,
Neden kopardığımı teker ,teker yaprakları
Papatyanın...
Gözlerimde nemlenir,
Ve bir giz oluverir içimde bu.
Zaten çoktan uçmuştu yerlerinden
Ruhlarımız.
Yürüyen hayallere paralel,
Yani öleli çak olmuştu ikimiz.
On üç Aralık,ve yirmi dört Ekimlerde...
Uzak iklimlerden sana geldiğimi,
Yeni güneşler getirdiğimi,
Herkes biliyordu;
Dillerinin ucunda erirdi sevgimiz
O kır insanlarının,
Ölümsüzleşiyordu...
Yön değiştirmiş rüzgarları
O beldenin,
Sularını çekmiş gittiğimiz çeşme,
Belki, bir yonca tarlası olmuş;
Yada, yeni bir hayat kurulmuş,
Seviştiğimiz yerde şimdi...
Desinler ki !
İki kişi vardı
Pembe bir evde,
Sevdiler !
Seviştiler !
Hepsi o kadar !...
Zeki Uçar
1978
Zeki UÇAR
Çağrı
Ve biliyorum
Birazdan güneş batacak
Alacak bir bölümünü düşlerimin
Su ve rüzgar biraz daha yakınlaşacak
Bana;
Ölümün çanları çalınacak sokaklarında
Bu köyün;
Düşer alnımdan ellerim,
Gece, bir düşman gibi kuşatacak evimi
Alacak seni, rüyalarımda benden
Ve biraz daha duyarım o an
Soğukluğunu ölümün
Gittikçe mezarlığa dönüşüyor içim
Çünkü her şeyin ölüsü saklanacak onda
Portren,
Şiirlerin,
Öfken ölü
Artık bende ölüyüm yoksun diye...
Öyle kalacak şarkıların
Kaldığı yerde
Ne tahammülsüzlüktür yokluğun
Biliyordum ahh!...
Bir daha duyabilsem
Elemi yankılayan sesini
Şu nefes alışını derinden,
Gel diyor yüreğim sana
Duy sesini!...
Sanki baharı iliğime işledin
Felsefesini yazdın sevginin
Budadın kuruyan dallarımı,
Sarıldım kahrına sevda dedim
Gel diyor yüreğim sana
Duy sesini
Anladım, sensiz erimiyor şu günler!...
Zeki Uçar
1978
Zeki UÇAR
Bizde
Bizde,
Sevenlerin adları verilir,
Yıldızlara...
Kuşaklar boyu,
Süregelmiş,
Bir sevda öyküsüdür bu,
Sevdanın yüceliği,
Sevdanın kutsallığı,
Adına...
Sevmek, odun olmaktır,
Ateşine sevdanın,
Ölüp, göğe yükselmektir,
Sevgilide...
Arınmış bir ruh haliyle...
Konuk olmaktır;
Her akşam,
Bir yıldız parlaklığında,
sevda öykülerine,
Bu yüzden;
Sevenlerin adları verilmiş,
Yıldızlara...
Bu yüzden;
Muradı olur sevenlerin,
Her kaydıklarında...
Bir kavuşma merasimi,
Kabul edilir,
Bu yüzden;
Kuzey yıldızının adı
Leyla,
Güney yıldızının ise
Mecnundur.
Bizde...
ZEKİ UÇAR
Zeki UÇAR
