İşte Öyle
Öyle bir gündü ki,ses yoktu hiç bir canlıda
Hepsi sessizliğe bürünmüş
Sus pus olmuştu
Ruhları ağlıyordu,karanlıklar içinde
Herkesin yüzünde sahte bir maske
Gülüyorlardı
Ama aslında içleri kan ağlıyordu
Bir bir yok oluyordu tüm duyguları
Kalpleri taş misali
Gözleri cam misali
İçleri volkan kaynıyordu
Susuyorlar,konuşamıyorlar
Evet hep korkuyorlardı
Çok korkuyorlardı,aşkı arıyor
Aşkı bulunca korkup kaçıyorlardı
Ruhları esirdi,zincirler vardı duygularında
Zincirler kırılmıyordu
Zincirler tabularla sımsıkı sarılmıştı
Ölüyorlardı içten içe
Zavallı insancıklar,yaşadıklarını sanıyorlardı.
Songül Solgun
Songül SOLGUN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Alın Yazım
Ne zaman neden geldiysek bu dünyaya
Hiç birşey bilmedik ömür boyunca
Bir yaşam savaşının tam ortasında
Sona gelmişiz baktık son çırpınışta
Akıl başa gelir ama en son durakta
Sen kaçırmışsındır hayatı yaşarken uykuda
Ve uyandığında
Bakarsın ki kimse yokmuş meğer yanında
Yaşadıkların bir kambur gibi hep sırtında
Gözlerin çoktan kapanmış tüm umutlara
Varlığında yokluğunda artık fark etmiyorsa
Basarsın her küfrü alın yazına
Eğer gerçekten yalansa bu dünya
Umutları mı götürürüm öbür dünyaya
Tabi kötü yazım peşimi bırakırsa.
Songül Solgun
Songül SOLGUN
Sen Hoşçakal
Sağ gösterip sol vuran
İki ileri bir geri gidip duran
Söylemez korkar cesareti olmayan.
Uçurumun ucundayım gelip tutsana
Zaman çok kısa dönüp baksana
Ne çabuk geçer yıllar bir anlasana
Ben gidiyorum artık çok uzaklara.
Sabret bekle dediler bizde sabrettik
Çok uzun zor zamanlar katettik
Olmayacak duaya hep amin dedik
Meğer hepsi yalanmış boş yere mi bekledik.
Dil acı söyler,zehir kusar kelimeler
Bir ışık yok kapkaranlık gönüller
Bir umudun daha sonunu getirdiler
Uzaktan el sallar bana hep güzel şeyler.
Songül Solgun
Songül SOLGUN
Zifiri Karanlıık
Ara sıra hayatıma gelip girdiler
Yüreğime çok acılar ektiler
Doldu taştı ,zamanı çoktan aştı
Bu devrin miladı da kapandı
Acı çekmek özgürlükmüş diyenler
Acıyı en derinde hep hissedenler
Ne kaderi ne yüzü gülmeyenler
Geçmişi hep defterden silerler
Sessiz olsun dil hep sussun
Gündüzler zifiri karanlık olsun
Azrail kapımda hep nöbet tutsun
Yarim ecel ,ecelim tez elden olsun
Zamanı geldiğinde gel de geleyim
Korkmam ben ölümden hadi gidelim
Sen bilmezsin belkide ne bileyim
Huzurun yolunu gel ben sana göstereyim
Vakit tamam,artık geçmişimi sileyim.
Songül Solgun
Songül SOLGUN
