Bir vapurun, bak camından.
İzliyorum, İstanbul'u
Sanki bir parça canımdan.
O kentlerin, en makbulu.
Deniz kokusu, burnumda.
Dalar gözler, uzaklara.
Ölmek, bu şehrin, uğrunda.
Kısmet oldu, atalara.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gecenin sessizliği, sardı beni.
Bak, uyku bastı, bu yorgun bedeni.
Kederlere daldım, yine bu gece.
Ah! Kalemim yazıyor, bir kaç hece.
Yalnızım, odamdaki kanepede.
Duygular zirvede, sanki tepede.
Düşünüyorum, hep eski günleri.
Aklım, hayatımı yıkan, kahpede!
Bu gece, sitem ettim, dizelerle.
Açığa çıkmış olan, gizemlerle.
Yoğruldum bak dertle ve kederlerle.
Geçti ömrüm, yalancı sevenlerle.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yine aşkla, tazelendim.
Ah, çiçeklerle bezendim.
Diyar diyar, hep gezendim.
Seni gördüm, yenilendim.
Buram buram, mis kokuyor.
Aşkın açan, gonca gülü.
Kilim gibi, aşk dokuyor.
Gönül bağımın sümbülü.
Tazelendim, tazelendim.
Yine yeni, yenilendim.
Seni gördüm, sevinçlendim.
Umutları hep yüklendim.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL
Artık hazan zamanı, bülbül ötmüyor.
Dertli de aman sazım, neden çalmıyor?
Niye böyle oldu, hiç yüzüm gülmüyor?
Dertten derde saldı felek, hiç gitmiyor.
Dünya yalan, her şey yalan, hep dediler.
Neden İnsanlar, birbirini yediler?
Daha kıymet bilir, köpek ve kediler.
Dertten derde saldı felek, hiç gitmiyor.
Çok mal mülk paraymış, neden hep tükendi?
İnsanlar belledi, onu hep efendi.
Sarılacağımız, iki metre kefendi.
Dertten derde saldı felek, hiç gitmiyor.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL