Eğitim Sitesi

İnsanı Eğleyen Şiiri

İnsanı Eğleyen

Ne ud haya erkân,ne yol ne görgü,
İnsanı eğleyen İmandır İman.
Hangi kanun yol alanı eğler ki?
İnsanı eğleyen İmandır İman.

Sen kendine akıl erdiremezsin,
İyiliğin daim sürdüremezsin,
Tam olmana karar verdiremezsin,
İnsanı eğleyen İmandır İman.

Hem Dünyanı hem Uhranı nur eder,
Kıymet verir insanlığın var eder,
İnançsızlık işin ahuu zar eder,
İnsanı eğleyen İmandır İman.

İnsan fıtratında inanmak vardır,
İmansız yaşamak Dünyada zordur,
Kişinin iyide durması kârdır,
İnsanı eğleyen İmandır İman.

İmansızlık kesafettir karadır,
Her olayın sana yönü yara dır,
İmanda her daim haz huzur vardır,
İnsanı eğleyen İmandır İman.

İnsanın başına bekcidir İman,
İnkişaf'a değer ekcidir İman,
Ömer Çetinkaya Hak'cı dır İman,
İnsanı eğleyen İmandır İman.

Ömer Çetinkaya
Congeri
02.02.2002

Ömer ÇETİNKAYA Şiirleri

  

öçk c İnsanın ömrüne ayrı renk katar Uyku,umut,unut,Hayatta kaynak, İnsanın ömrüne ayrı renk katar, Vücudumun hammaddesi su taprak. Yüce Mevlân,ikisini denk katar. Yüreğimi mesken,etmiş (zat) ına, Bir gün olur,davet eder katına. Ebedi yoldaki,tahta atına, Bindirip kulunu,cana cenk katar. İmtihana tabi tutmuş.sorum bu, Hayatıma hakim olan,bir korku, Ömür dediğimiz hayat okulu, Defteri kebire birde cönk katar. Hayatımdan bir kesitin,raporu, Kamoflaj'la,örtülmeyen bir soru, Arzularken,saadeti huzuru, Beynimdeki infilâka,zonk katar. Aklın yatmaz bu; Dünyanın işine, Gerçekten kaçarsın,boşu boşuna, Kafamı vurunca,mihenk taşına, Acımın sesine,birde dark katar. Ömer Çetinkaya,sözü bağladı, Oyuncaklar ile,gönlün eğledi, Bunca hayat on parayı değmedi, Neye yarar,sermayeye bank katar... Congeri Ömer Çetinkaya 2012-07-11

Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.

Benzer Ömer ÇETİNKAYA Şiirleri:

40- Vefa Ya Vefa Borcum

40 -Vefa'ya Vefa Borcum !.
***
1--
***
Murat ettin lütfettin, var olmamı istedin.
Nur'undan parça kattın. Ruhumda öz'e vefa.
Siz kimsiniz? Ben kimim? Diyerek hitap ettin.
Âlemi ervah'taki, verdiğim söz' vefa
***
Koymadın nefsimizin, elinde esir bizi.
Bin tane tarifçiyle, anlattın kendinizi.
Ölürümde unutmam. Sana verdiğim sözü.
Her masnunda turran. Gördüğüm göz'e vefa
***
İndirdin ve anlattın. Ayet ayet gösterdin.
Her Ayette bin sırrı. Anlayan zekâ verdin.
Kâinatta ne varsa, bunun içinde serdin.
Her nimetinde olan. Çok ya da az'a vefa.
***
Ezberledim yâsini. Kur'an ı yın kalbini.
Her surede yaşadım. Hayatım olan Din'i.
Kur'an'ı bahşettiğin. sevgili efendimi(sav) .
Yaşayarak anlatmış. Bastığı iz'e vefa.
***
Hürmetine kâinat. Yaratılan Efendim(sav) .
O bana öğreticim. Kur'an ve İman Din'im.
Kıblem Kâbe Beytullah, izine benim yönüm.
Sürünmemiz bize zevk, aldığım hız'a vefa.
***
Her Hadis'in Sünnetin, benim kurtuluş ipim.
Hayatımı kuşatan, Resûlün altın küpüm.
Sünnetlerin yaşamam elde iyilik kapım.
Yollarında sürünen,elimle diz'e vefa.
***
2--

***
Bir hadisin öğrenmek, bize hayat bahşeder.
Hadisin hayattaki, tatları tarif eder.
Ve senin sünnetlerin, doğru cennete gider.
Sırat'ı müstakıymde, dizili biz'e vefa.
***
Hadislerin Sünnetin, bize yıldızlar gibi.
Senin Ehl'i Beyt'inse, rehberimizdir tabi.
Bir Hadisin Efendim,(asv) iyiliklerim kab'ı
Her emrine baş eğip, sürdüğüm yüz'e vefa.
***
Ehli beytin sahaben, tüm senin tabi i ni.
Sevdana denk sayarım, tebe i tabi i ni.
Yaşayarak göstermiş, o zat'lar bize Din'i.
Zerre zerre yaşanmış, malûm ve giz'e vefa.
***
Yüz yirmi dört bin nebii. Bir o kadar evliya.
İzinde ışık olmuş, her biri yıldız deryaa.
Kutbûl aktap ve azam, bilinen kutbûl ûla.
Onlarla baharlara, onlarla yaz'aa vefa.
***
Sebebi hayatımız, anne ve babamıza.
Onlara hizmet için, çektiğimiz çabamıza.
Bilmeden hatamızda, ince ve kabamıza.
Göz yaşlarım sildiğim, tülbente bez'e vefa.
***
Ayağının altına, Cennetler serilene.
Bizi beslemek için, hayatını verene.
Rızık kazanmak gaye, türlü derde girene.
O vefâ'kâr atamın, yuttuğu toz'a vefa.
***
3--

***
İnsan doğar ve yaşar, bu Dünya sınav yeri.
İşte benim yaşantım, her günüm dert eseri.
Sırrı tekliften beri, kendim bildim bileli.
Allahım(cc) dört mevsime, balaban baz'a vefa.
***
Bir gün ekmek bitti, bir gün tuz bitti Yârabb.
Sınavda sorumu bu, sevgim haz bitti Yârabb.
Bahar çabuk geçtide, işte güz bitti Yârabb.
Ne verdinse bin şükür, Yârabb bin az'a vefa.
***
Buharada VEFÂ'ya(ra) , vefâ talimi yapan.
Her can'a vefâ edip, VEFÂ(ra) salimi yapan.
Ün alıp VEFÂ diye,VEFÂ halini yapan.
Örnek bir VEFÂ olup, vefâ biz biz'e vefa
***
İnsanlarda İmanın, alâmeti hayadır.
Şimdiki rehberimiz, hayatta pür hayâdır.
Bu yolda yüz sürmemse, bizde ulu sevdadır.
Gönlüme köşk kurdunuz, efendim siz'e vefa.
***
Biz bir idik bin olduk, ihvan ihvan bin canız.
Sıratii müstakıyymde, el ele tek ihvanız,
Osman Nuri Topbaş'la tüm Dünyaca vatanız.
Gözlerimden süzülen, çağlayan naz'a vefa.
***
Ömer Çetinkaya'yım, mahlasım sa congeri.
Vefâ'lı olanlara, yüreğim harman yeri.
Vefâ'nın peşindeyim, Vefâ göreli beri.
Nakş'i Vefâ izinde, kefenden tez'e vefa...
***
Congeri
Ömer Çetinkaya
26 Mart 2017
KIRIKKIALE

Ömer ÇETİNKAYA

Yalan Ateştir

Yalan Cehennem den ateştir bize,
Diyen yanar, duyan yaran uyanda.
Dilinde kezzaptır söylenen söze,
Diyen yanar, duyan yanar, uyanda.
M
İnsanın ömrünü hayatın yakar,
Nice haneleri mahveder yıkar,
Yalan insanları kodese tıkar,
Diyen yanar, duyan yanar, uyanda.
M
Yüzü kara olur yalan diyenin,
Yalan işi olur haram yiyenin,
Onuru olur mu başın eğenin,
Diyen yanar, duyan yaran, uyanda.
M
Hiç kimse inanmaz yalan diyene,
Ahlak dayanır mı haram yiyene?
Yalan zarar verir İmana Dine,
Diyen yanar, duyan yanar, uyanda.
M
İnsanın değeri sözüyle olur,
Toplumda yerini sözünden alır,
Yalan diyen adam sap gibi kalır,
Diyen yanar, duyan yanar, uyanda.
M
Ömer Çetinkaya aman haa aman,
Çok söze karışır aman haa yalan,
Yalan eder kulun Dünyasın talan,
Diyen yanar,duyan yanar, uyanda...
M
Ömer Çetinkaya
Ş A İ R -Congeri
19.09.1999
KIRIKKALE.

Ömer ÇETİNKAYA

Sevgi İle Gidesim

Sevgi İle Gidesin
Ömer Çetinkaya,
*
Toprağı sev taşı sev,eğilmedik başı sev,
Çatilsada kaşı sev,ki sende sevilesin,
Esereni severek,Yaratan'ı sevesin.
*
Gökte uçan kuşu sev,gözden akan yaşı sev,
Dertli dertli başı sev, ki sende sevilesin
Dert sınavdır bilerek, Yaratan'ı sevesin.
*
Dikeni sev gülü sev,zülüfdeki teli sev,
Kendini sev eli sev, ki sende sevilesin,
Sevginin ışığıyla,Yaratan'ı sevesin.
*
Seheri sev tan'ı sev,bu kutlu Vatanı sev,
Elinden tutanı sev,ki sende sevilesin,
Sevgiye membağ olup,Yaratan'ı sevesin.
*
Gözder akan yaşı sev,secde eden başı sev,
Bacı ve gardaşı sev,ki sende sevilesin,
Yarattığın severek,Yaratan'ı sevesin.
*
Evini yuvanı sev,seherde dua nı sev,
Tüm ömrün şu an'ı sev,ki sende sevilesin,
İnsansın gadrin bilip,Yaratan'ı sevesin.
*
Ana baba yârin sev,bu kutsal diyarın sev,
Tarihdeki varın sev,ki sende sevilesin,
Resulünü(asv) bilerek, Yaratan'ı sevesin.
*
Ordunu yurdunu sev,yurdun her ferdini sev,
Her ferdin derdini sev,ki sende sevilesin,
Dertlere derman olup, Yaratan'ı sevesin.
*
Dilini Dinini sev,yurdunu elini sev,
Damat ve gelini sev,ki sende sevilesin,
Aileni severek, Yaratan'ı sevesin.
*
İlimi sev feni sev,kendini sev beni sev,
Kır at'ı sev gemi sev,ki sende sevilesin,
Servet vereni bilip, Yaratan'ı sevesin.
*
Hakka giden yolu sev,yürek yürek dolu sev,
Allah(cc) diyen dili sev,ki sende sevilesin.
Yüzde turrasın görüp, Yaratan'ı sevesin.
*
Ömer Çetinkaya sev,minik değil sev dev sev,
Büyük görev sevde sev,ki sende sevilesin,
Sevgi için can verip, Yaratan'ı sevesin...
*
Ömer Çetinkaya
Çonçeri

Ömer ÇETİNKAYA

İnsanı Eğleyen Şiiri