İnsan Ol
Sen insan ol, birazcık daha.
Desinler ki, insan bu, aha!
Nasıl, başarılı olursun?
Sanma kolay, yetişir deha.
İster inan, ister inanma.
İnsanın, sabrını sınama.
İyi anılmak, istiyorsan
Benze birazcık, insana.
Kalp kırmak, incitmek kolaydır.
Gerçek insan olmak, olaydır.
Aynaya bak sen, gör kendini.
Aksin, kötülüğe adaydır.
Ego ve kibri, artık bırak.
Bu işlerde, hiç olma çırak.
Üslup ve dil çok önemlidir.
Olma sen, yılan ve çıngırak.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Tunceli'de Umutlar Dondu
Ben soğuktan donmuş, ölü bir askerim
Tunceli'de bak, yaşamımı yitirdim.
Annem; üşüme, oğlum, kalın giy, derdi.
Kıyafetler ısıtmadı, anneciğim.
Ben sizler için, şehit olmuş bir erim.
Düşünürdüm hep, yarına Allah kerim.
Umutlarım, hayallerim, dondu burda.
Bu vatan uğrunda, artık bir şehidim.
Komutanım, teçhizatım ısıtmadı.
Bizim üstümüze, soğuk karlar yağdı.
Neden komutanım, dikkat edilmedi?
Bizim de güzel, hayallerimiz vardı.
Biz öldük, artık hiçbir Mehmet, ölmesin.
Genç yaşta, kara toprağa gömülmesin.
Mehmetçiğine sahip çık, ey milletim!
Artık hiç bir ana, gözyaşı dökmesin.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Güzel
Yol üstünde bir güzele.
Rastladım da, durur oldum.
Kemer takmış İnce bele.
Onu saran kemer oldum.
Güzel, neyleyim neyleyim
Aşktan, yollarını gözleyim
Burada, seni bekleyim.
Sevgimi sana söyleyim.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yıldız Tilbe
Sahnede çılgınca, danslar edersin.
Hayranlarını, hep ,candan seversin.
Şarkınla bizleri, dertlendirirsin.
Seni sevmeyen ölsün!, Yıldız Tilbe.
Delikanlım dedin, bizi bitirdin.
Ama evlisin! dedin, düşündürdün?
Sevdanın tadı, dedin, güldürdün.
Seni sevmeyen ölsün!, Yıldız Tilbe.
Sözün bestenin, hep dibine vurdun.
Aşkın öyküsünü, kafamda kurdun.
Hayata dedin ki artık yeter be!
Seni sevmeyen ölsün, Yıldız Tilbe!
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL