İnsan Hakları
Hakların yoksa, şimdi bak sen, bir köleydin.
Yaranamazdın, efendin için, öleydin.
İnsanı, insan yapar, hakların, bunu bil.
Neyim, diye düşünürdün, inan, böyleydin.
Özgürlük yok, fikir yok, yok, verilen haklar.
Mahkemeye düşsen bile, kim seni aklar?
İnsanların, hakkı, hukuku, evrenseldir.
Bizi, insanlıktan soğutmaz mı, yasaklar?
İnsan hakları, evrensel beyannamesi.
Sanki insanlığın, gür ve özgür bir sesi.
Haklar, olmaz ise, biz, yaşayan ölüyüz.
Budur, yaşam sahnesinin, son perdesi.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ben Seni
Ben seni güzelim;
Nazım'ın memleket hasreti gibi sevdim.
"Mutlu etmiyorsan, meşgul etmeyeceksin" diyen "Özdemir Asaf" gibi sevdim.
Ben seni, sevgilim; 35 yaşımda, Cahit Sıtkı gibi sevdim. Ben seni, şairlerin henüz yazacağı yeni şiirler gibi sevdim, coşkulu, tutkulu.
Ben seni, hep sevdim...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yitik Sevda
Saldım, sevda türkülerini, yüreğimden.
İçimdeki kuşları, azat ettim, kafesinden.
Artık düşünmüyorum seni, yok bitti.
Sevgiye dair, bir kırıntı kalmadı, yüreğimde.
Hesap veriyorum kendime, tutar çok geldi.
Geçmişin faturası, çok ağır olur genelde.
Sen artık, bende yoksun, ben de sende.
Gökkuşağının renkleri soldu, hepsi siyaha çaldı.
Sen bir umuttun bende, tükendi umutlar.
İçimde, artık uçmuyor, kelebekler.
Hepsi yaşadı ve öldüler,
Kısacık hayatlarını...
Yağmur, eskisi gibi,
İslatmıyor, gözlerimi...
Gizlemiyor, göz yaşlarımı...
Hiçbir şey, eskisi gibi olmayacak.
İçimdeki çocuklar, gülmeyecek.
Dönsen de, bu yürek sevmeyecek.
Kimse, bendeki seni bilmeyecek..
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Dertlere İçiyorum
Gün batıyor, efkar çöktü içime.
Kahbe felek, vurdun yine sineme.
Ağladım bu gece, kötü kaderime.
Sen doldur, ben içeyim kimene?
Doldur saki, kadehi doldur da içeyim.
Sarhoş oldukça kendimden geçeyim.
Ağladıkça dertlerimi seçeyim.
Sen doldur, ben içeyim kimene?
Bu gece efkarlı bir şarkı söyle.
Ne yaparsın kem kaderim böyle.
Gel sende üzgün durma öyle.
Sen doldur, ben içeyim kimene?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL