Hakların yoksa, şimdi bak sen, bir köleydin.
Yaranamazdın, efendin için, öleydin.
İnsanı, insan yapar, hakların, bunu bil.
Neyim, diye düşünürdün, inan, böyleydin.
Özgürlük yok, fikir yok, yok, verilen haklar.
Mahkemeye düşsen bile, kim seni aklar?
İnsanların, hakkı, hukuku, evrenseldir.
Bizi, insanlıktan soğutmaz mı, yasaklar?
İnsan hakları, evrensel beyannamesi.
Sanki insanlığın, gür ve özgür bir sesi.
Haklar, olmaz ise, biz, yaşayan ölüyüz.
Budur, yaşam sahnesinin, son perdesi.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bak yine, yağıyor yağmur.
Temizlendi mi insanlar?
Ortalık oldu, hep çamur.
Yıkandı mı şu günahlar?
Her yağmur, bir arınmadır.
Tabiatın açısından.
Rab'dan gelen, bir rahmettir.
Anlayanlar bakımından.
Bak, yağmur olmasa idi.
Çorak çöllere dönerdik.
Mağfiret olmasa idi.
Yanan küllere benzerdik.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Gönül dağı karlarını eritir.
Bu sıla hasreti bizi bitirir.
İnsan burda ümidini yitirir.
Ey canım cananım nerdesin?
Dağlar, yollar, kolay aşılmaz.
Aşk yolundan hiç saşılmaz.
Yar nazından pek geçilmez.
Ey canım cananım nerdesin?
Yar bitsin bu hasret artık.
Gel de hemen kavuşak artık.
Yaramıza hepten tuz bastık
Ey canım cananım nerdesin?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bu dünya, nasıl bir yer ki?Sor bak kendine.
İnsanın, yaşamaktan başka, tek derdi ne?
Kimi ahlaka bağlanır, kimi de, dine.
İnsansan, insan gibi yaşa, be kardeşim.
Yalana, dolana, sen hiç, tamah etmezsen.
Yoksula ve muhtaca, koşup sen yetmezsen.
Gönülden, iyiyi güzeli, hep vermezsen.
İnsansan, insan gibi ol, sen be kardeşim.
Nefes alıyorum, bak, yaşıyorum dersen.
Sen hep, aza kanaat ve şükür edersen.
İnsanı, doğayı ve hayvanı seversen.
İnsan olmuşsun, yaşıyorsun, be kardeşim.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL