Biz, yanlış düşünceli bencil tavırlı idik,
Doğaya kin diliyorduk Rabbi dinlememiştik…
Hak hukuk da bilmezdik, sadece çıkarcıydık,
Doğam yok oluyorken can ve ruh tanımadık…
Bu yüzden bırakmadık tabiatı, doğayı,
Harcattık nimetleri bozduk suyu havayı…
Daha fazla diyerek ormanlarımız yandı,
Soy sop tüketildikçe duyarlılık kalmadı…
Çünkü tehlikeliyiz çünkü yok ediciyiz,
Alınganlar müstesna açıkçası benciliz…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
20 Yıl Sonra Köpeklerimiz Koruma Altına Alınabilir 19
Hayvanlar emanettir, Rab'bi hatırlatırlar,
Yeter artık zulmetme, kalanlar yaşasınlar!
Dövüşlerini terk et, alnın secdeye gelsin!
Merhameti tanımla, ruhun sevindirilsin!
Kul hakkı affedilmez, yürekler incinmesin!
Köpekler de yaşasın, insanlık bilinçlensin!
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Veli Karışmasa Öğrenci Başaracak
Veliler güvensizse ayarlama yapacak,
Standartlar çift olunca başarı azalacak…
İşte size bir örnek aklımıza gelenden,
Çok şey var yazılmıyor ifade edilenden…
Bir kısmını yazarsak aile oldukça bencil,
Her şeyiyle en üstün ama gerçekte rezil…
Çünkü düşünemiyor mütevazılığını,
Mucize dolsun istiyor sanki her anını…
Derslerine ilgisiz hem de başarısızdı,
Ardında anne vardı dersine duyarsızdı…
Öğretmen rest çekemez veli daima haklı,
Eski saygı kalmamış olsalar anlayışlı…
Herkes böyle değildi bu ancak bir istisna,
Sen hikâye kabul et gider ise zoruna…
Bir anne vardı mükemmeliyetçiliğiyle,
Bir de baba vardı ki çokbilmişliliğiyle…
Her şeye karışıyor sınır çiziyorlardı,
Kuralı, kaideyi hiç dinlemiyorlardı…
Diyorlardı bu budur şunlar da şu olacak,
Amir, çağırıyordu hiç tartışılmayacak…
Anne, sınıfa girdi dedi, önde oturacak,
Üstelik de en önde o hep özel olacak…
İlkel fikirleriyle çocuk dışlatılmıştı,
Arkasında velisi çocuk zayıflamıştı…
Herkes cıvıl cıvılken o çocuk özelleşmiş,
Veliden fetva alıp çocuk sanki devleşmiş…
Demişti çocuğum şu, çocuğum bu olacak,
Şunlar bunlar olmazsa, hesabı sorulacak…
Her çocuk duyuyordu işin haksızlığını,
Beton fikirlerle çocuğun harcanışını…
Falanca kişi ile otursun, denilmişti,
Arkalar rahat iken çocuk köleleşmişti…
Bir sayfa yazılırken o harf yazamıyordu,
Ne kalem ne de silgi tenezzül etmiyordu…
Yavaşlığından olsa yetiştiremiyordu,
Baba çok sinirliydi defteri boş diyordu…
Eli yavaş, diyorduk ancak bu kadar olur,
Siz fazla zorlamayın alışkanlık oluşur…
Diyordu, böyle iken niye öyle değildir,
Diğerleri iyiyken o ilerlememiştir…
Falan yere sevk edin şu kurum iyi olur,
Bize de karışmayın işin oluru budur…
Rehberlik bir kez baksın psikolog da iyidir,
Yaş daha erken iken bu belki geçicidir…
Yanıt daima hayır kabullenilmez şeyler,
Kendi kurallarıyla idare edecekler…
Öğretmen faktörü yokken randıman alınmaz,
Anne, baba ve abla okuldan iyi olmaz…
Çocuk yazamıyor ve yazmak istemiyorsa,
Her neyi yaparsan yap veli anlamıyorsa…
Çocukla konuşuruz anlaşmalar yaparız,
Gece babası arar hiç anlaşılmamışız…
Deriz, baban gelmesin annense karışmasın,
Bizi dinlemelisin şunları yazmalısın…
Aslında bizden memnunlar vaziyet bellidir,
Aile sabırsız aile acelecidir…
Zaman hızla geçmişti ödevler yapılmıyor,
Ya da kaybediliyor tekrar isteniliyor…
Veli, tehdit ediyor diyor bu neden böyle?
Onlar niye ileri kıyaslar benzerleriyle…
Diyoruz, siz ayrılın çocuk bize güvensin,
Kendi başına kalsın karakteri gelişsin…
Koyduğu kurallarla anne mutlu değildi,
Aile etkisiyle düşünceler geriydi…
Dengeler bozulmuştu sıkıntı hat safhada,
Çocuk mezun olmuştu anne baba arkada…
Dedik, ortaokulda şunu bunu yapmalı,
Çocuk çok şey biliyor bunlar yapılmamalı…
Tasarlayıp yazmışız olmayacak şeyleri,
Aklımızdan geçirdik tutmaz düşünceleri…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Biz, hepimiz insanız hilekârlık işimiz,
Nefis denilen şeyden umursanmaz Rabbimiz.
Peşin aldığımızda bir kenara atarız,
Demeyiz, hak kavramı yakar veya yıkarız.
Sonra iflas edince çekiliriz kenara,
Deriz, biz ne yaptık ki uğruyoruz zarara.
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK