İman Bir Nur Olur
İman bir nur olur,
Kabirde yoldaş olur.
İman bir nur olur,
Herkeste farklı olur.
İman bir nur olur,
Kiminde kibrit olur.
İman bir nur olur,
Kiminde çakmak olur.
İman bir nur olur,
Kiminde mum olur.
İman bir nur olur,
Kiminde sirac olur.
İmanda bir nur olur,
Kiminde bir necm olur.
İman bir nur olur,
Kiminde kamer olur.
İman bir nur olur,
Kiminde şems olur.
İman bir nur olur,
Üfle kimi yok olur!
İman bir nur olur,
Üfle kibrit son bulur!
İman bir nur olur,
Şems üflemekle yok mu olur?
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Enes Bin Nadr
Uhud Savaşı…
Ve savaşın en kızgın anı,
Bedir’den sonra ikinci bir mağlubiyeti tadan müşrikler,
Gerisin geri kaçmakta idiler.
Fakat bu henüz kesin bir zafer değildi;
Dönemeyecekleri bir noktaya dek,
Müşriklerin takibi, savaşın gereğiydi.
Müslümanlar bir an bunu unuttular,
Ganimet toplamaya koyuldular,
Ve Ayneyn tepesindeki okçular,
Ne olursa olsun mevzilerini terk etmemesi gereken o okçular…
Savaşı kazandık diye heyecana tutuldular,
Verilen emri nisyan ile ganimete koştular.
Derken savaşın seyri değişti,
Güzide sahabe Mus’ab bin Umeyr şehadete erişti.
Meşhurdu onun Resûlullah’a benzerliği.
Onu şehit eden zannetti ki o Resûlullah idi;
Çıktı müşriğin biri dağ başına,
Muhammed öldürüldü diye başladı haykırışa.
Bunu duyan sahabeler düştü telaşa;
Resûlullah öldüyse,
Savaşmanın ne anlamı var?
Akıllarda şimdi bu düşünce var.
Ve savaşın seyrini değiştiren sahabe…
İşte Enes bin Nadr!
Atıldı savaş meydanına,
Haykırdı doya doya:
‘‘Öldüyse Resûlullah,
Bakidir Rabbimiz Allah!
O öldürüldüyse ne anlamı var yaşamanın?
Haydi onun şehit olduğu dava uğruna çarpışalım!
Ve biz de onun gibi şehit olalım!’’
Onun bu haykırışı,
Oldu mü’minlerin yeniden canlanışı.
Enes bin Nadr denize dalar gibi daldı,
Müşriklerin tam ortasına,
Kanının son damlasına dek çarpışmada kaldı,
Seksen kılıç ve mızrak darbesi aldı.
Savaş sonunda şehitlere bakıldı,
Enes’in kim olduğu anlaşılmadı.
Onu ancak kız kardeşi Rubeyyi
Parmağındaki bir işarete bakarak tanıdı.
Bu yüce kahramanı Kur’an övgüyle anlattı.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Feth-i Kalp Umudumuz
Hikmet denen okyanus,
İşte geliyor Yûnus,
Ne Cezayir, ne Tunus
Feth-i kalp umudumuz.
Fetih fetih dediniz,
Yürekleri yumdunuz,
Feth-i ekber feth-i kulûb,
Nasıl da unuttunuz?
Mabetler yaptınız,
Gönülleri yıktınız,
Biz gönül yapacağız,
Feth-i kalp umudumuz.
Fetih fetih dediniz,
Yürekleri yumdunuz,
Feth-i ekber feth-i kulûb,
Nasıl da unuttunuz?
Tebliğ var dilinizde,
Virüs var sözünüzde,
Üslubunuz ne hâlde?
Feth-i kalp umudumuz.
Fetih fetih dediniz,
Yürekleri yumdunuz,
Feth-i ekber feth-i kulûb,
Nasıl da unuttunuz?
Hakk emridir sabır,
Kavl-i leyyin bir tavır,
Aşk kokan bir sadır,
Feth-i kalp umudumuz.
Fetih fetih dediniz,
Yürekleri yumdunuz,
Feth-i ekber feth-i kulûb,
Nasıl da unuttunuz?
İşte geliyor Yûnus,
Yürek yürek,
Nefes nefes,
Feth-i kalp umudumuz.
Fetih fetih dediniz,
Yürekleri yumdunuz,
Feth-i ekber feth-i kulûb,
Nasıl da unuttunuz?
Şair'ül İslam Yunus Kokan
Yûnus KOKAN
Kısa Şiirler
Edepsizle Bir Olmak İlme Hürmetsizliktir
Şâirim, sözün âlâsını bilirim,
Lakin cahilin karşısında konuşmayı,
Edepsizle bir olmayı,
İlme hürmetsizliktir bilirim.
İlmin Şükrü Tebliğdir
Âlimin ilmine,
Tebliğdir şükür.
Zalimin zulmüne
Korkma tükür!
İcaz
Dersin: “Ne kadar söylesem az.”
Bil ki kelamdaki i’cazdandır icaz.
Kul Dediğin Her İşi Allah İçin Yapar
Şâir ve yazar,
Yalnız hak ve hakikati yazar,
Aramaz mahlukat içinde yâr,
Kul dediğin her işi Allah için yapar.
Mütevazi Olmalı
Elif gibi dimdik ol amma,
Çok havalardan uçma,
Düşüşün fena olur sonra.
Ömür
Her şey bir emr-i kün,
Dün doğduğun gün,
Bak bugün büyüdün,
En yakının öldü dün,
Yaprak misalisin,
Sararıyorsun günbegün,
Tükeniyor sayılı gün.
Her Daim Şeytandan Allah'a Sığınılmalı
Ey nefis!
Bir vesvese gelirse şeytandan sana,
Hiç uğraşma onunla,
اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجٖيمِ de,
Bu yeter ona.
Dünya Bir Handır
Dünya bir handır,
Ebedi kalınmaz.
Baki için halk edilen kalp,
Faniye bağlanmaz.
Ey insan nedir şu tasan?
Bir türlü akıl almaz.
Mahzun olma gönül,
Dünya kimseye kalmaz.
Nefs-i Emmare Cihetiyle Ölmek
Nefs-i emmare cihetiyle öldüğün gün,
Odur kalp ve ruh cihetiyle dirildiğin gün.
Mühür Dileyen Kalpler
Mühürletilmişse kalp,
Kulak neylesin?
Mühürletilmişse kulak,
Göz neylesin?
Perde çektirilmişse göze,
Dil ne söylesin?
Aşk-ı Vedud
Dediler: “Niçin hep ağlarsın? İnsan biraz da güler.”
Dedim: “Göz aşk-ı Vedûd ile ağlarken kalp güler.”
Küfretme Şükret
Küfretme, şükret!
İsyanı terk et!
Her daim sabret!
De vardır bir hikmet!
Bak gör al ibret!
İbretin marifet!
Fani Dünyaya Aldandın
Ey nefis!
Fani dünyaya aldandın,
Hiç ölmem mi sandın,
Koca bir ömürde,
O’nun rızası için ne yaptın?
Özler
Hak hakkı özler,
Batıl batılı gözler,
Gördüğünü sanan o kör gözler,
Gördüm yüz verince beş yüz olan yüzler,
Sahte, yapmacık ve süslü sözler,
Ne yapsa kendini gizleyemez özler.
Fıtratta Kibire Yer Yoktur
Her insan âciz, zayıf ve fakir halk olunur.
Bunlar insan olan insanı kibirden korur.
Yûnus KOKAN