İman bir nur olur,
Kabirde yoldaş olur.
İman bir nur olur,
Herkeste farklı olur.
İman bir nur olur,
Kiminde kibrit olur.
İman bir nur olur,
Kiminde çakmak olur.
İman bir nur olur,
Kiminde mum olur.
İman bir nur olur,
Kiminde sirac olur.
İmanda bir nur olur,
Kiminde bir necm olur.
İman bir nur olur,
Kiminde kamer olur.
İman bir nur olur,
Kiminde şems olur.
İman bir nur olur,
Üfle kimi yok olur!
İman bir nur olur,
Üfle kibrit son bulur!
İman bir nur olur,
Şems üflemekle yok mu olur?
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ademden Âdem,
Oldun madem,
Bir taş, bir çiçek
Ya da bir böcek,
Havada bir sinek,
Arzda bir binek,
Bahrde bir semek,
Olmadın madem,
Gel o zaman her dem!
Solmadan Âdem,
Kıyama erek.
Abd rükûda gerek,
Sücudla erek.
Gıptada melek,
Bize aşk gerek.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Ey nefsim!
Aç gözünü, olma kör!
Sanat mûcizelerini gör,
Bak, üzüm asmasının yaprağındaki nakşa,
Tesâdüfî olması mümkün mü hâşâ?
Ey nefsim!
Aç kulağını olma sağır,
Duy, mahlûkat zikrediyor ağır ağır,
Bak, Hakk diyen şu kuşa,
Hiçbir zikir gitmez boşa.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Aynı adama baktılar,
Farklı adlar taktılar,
Şâir denen aynada,
Onlar kendilerine baktılar.
Kibirlenip kalktılar,
Nasihatten kaçtılar,
Ben hiç ölmem sandılar,
Gafletle boyandılar.
Onlar kalpsiz taş duvar,
İsyanda bir baştılar,
Yûnus’u taşladılar,
Belki ölür sandılar.
Hadlerini aştılar,
İnkâra bulaştılar,
Hakk’tan uzaklaştılar,
Şeytana yaklaştılar.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN