Yüzsüz insana çatmayı gör dost her zaman yanında olan
Değildir sakın sırrını verme dost dediğin iki yüzlü
Yanar döner insanlar. insanı insandan ayırmak
Sen değer verirsin o kazar kuyunu sen güvenirsin
O kurar pusuyu iki yüzlü yanar döner insanlar.
Duygu simsarıdır hep yalan dolan tanrının cebinden şeytanı
Çalan gözüne bakarken söylüyor yalan suyuna gidersen
Senden iyisi yoktur iblis hep kandırır sahte yüzlerle dostu
Dosta çatar yalan sözlerle kandırır yakar yalan dolan hile
Öze bulaşır senden alır sözü düşmana taşır en acıtan
Yerden yaranı kaşır iki yüzlü yanar döner insanlar.
Kral kalpağını koymuş başına takılmış gidiyor çıkar peşin
Doğru olanlar hiç gelmez işine iki yüzlü yanar döner insanlar
Erdem derki gör iki gözüm fesatlık soysuzluk kanatır özümü
Nasıl gülsün gayrı dünyada yüzüm iki yüzlü insanlar
ERDEM İLHAN
Erdem İLHAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
İki yaşlı karı koca cenazedey mişler
Biri ölü biri sağ kabrisdena girmişler
Dün yine gördüm orda ölümü öldürmüşler
Duaya açılmış evliyanın elleri
Allaha ulaşmak için ard arda
Dizilmişler musallanın sürmek için
Bir namazlık saltanatın için
Büyük uğraş vermişler
Dün cenazendeydim sevdiyim
Ölümü öldürmüşler.........
ERDEM İLHAN
Erdem İLHAN
Birgün yuvada yalnızlık içindeydim
Sanki kalbime bıçaklar saplandı
Titredi dizlerim mazim yok oldu
Seninde haberin oldumu annem
Mektup içinde şiirler yazmıştım
Üç öğretmene birden verdim
18 senenin acısını yazmıştım
Seninde haberin oldumu annem
Karaymış yazım yazanda suç yok
Yazacak söyleyecek sözlerim çok
Sen ağlarsın diye üzülürüm ben
Yaşlar akar gözümden tane tane
Ölüm haberimi verdiler duydun mu annem
Gelsem yoksun gelmesen ölüm öluyorum
Arkadaslarıma anlatıyorum artık seni
Bana Özlemini sordular annem
Kara haberimi aldın mı annem
Çok gece hıçkıra hıçkıra ağladım
Yemedim içmedim öyle bitkindim ki
Hep bu sensizliğe tahammül ettim
18yıl hasretimi duydun mu annem
Erdem İLHAN
Üşüyen duygularımdan buz dağları yaratım
Bir zifiri karanlıkda bana kayıpolan aşkımı aratın
Ben seni melek sanarken
sen beni şeytanın ahbabı yapdın
Aşk yağmurlarında ıslanmama izin verdin
Kelepçeledin kalbimi ve sevğimi
Bir derman aramak bile kabalık oldu
Hep acılarımla gurur duydum
Ve birgün gurur duyacak
Kadar kutsal olmadığını farkettim acıların
Sonrada birdaha görüşmedik birbirimizle
Sen ayrıldık demişsin arkamden kerkese
Ama ben yaşanan bir birliktelik hatırlamadım
Erdem İLHAN
Erdem İLHAN