Eğitim Sitesi

İhtiyar Çoban Şiiri

İhtiyar Çoban

Beyaz kepeneğin yanık bir sesin,

Kaval da senindir ihtiyar çoban.

O dağ senin, bu dağ benim gezersin,

Yollar da senindir ihtiyar çoban.



Irmaklardan, köprülerden geçersin,

Mor menekşe, lale, sümbül biçersin,

Kaynağından soğuk sular içersin,

Pınar da senindir ihtiyar çoban.



Koyunlarla kuzular buluşunca,

Körpe yavru annesine doyunca,

Yorgun güneş kızıl ufka varınca,

Gece de senindir ihtiyar çoban.



Felek aldı elinden can yoldaşını,

Sakladın durdun akan gözyaşını,

İstersen taştan taşa vur başını,

Keder de senindir ihtiyar çoban.



Yıllardır yanında sırdaşın oldu,

Sürüye sokmadı çakalı kurdu,

Gelen her tehlikeye karşı durdu,

Çomar da senindir ihtiyar çoban.



Peygamberler mesleğini seçmişsin,

Sanki bir abı- ı hayat içmişsin,

Yetmişinde bile hâlâ gençmişsin,

Hayat ta senindir ihtiyar çoban.

Ahmet ALPTEKİN Şiirleri

  

gaye bulut mükemmel bir şiir bu.number one yani.yazarı tebrik ederim 2005-06-25

cengız behsetov bütün sınıf çok sevi 2005-02-16

ahmettoper çok güzel tebrikler 2005-02-08

Yazılan son 3 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 3 yorum yazılmış.

Benzer Ahmet ALPTEKİN Şiirleri:

Gül İle Bülbül

Gamze dediğin yanakta iki çukur,

Mutluluktan gülerken gül açarmış.

Seherde aşık sevdiğini bulur,

Kanatlanıp kuş misali uçarmış.



Bülbül bir gül ile gül bahçesinde,

Türküler yakar acı var sesinde,

Gül eser, gül kokar, gül nefesinde,

Güler güler, durmaz yine kaçarmış.



Gül, bülbülü şakımaktan yorunca,

Seher yeli mola verip durunca,

Kızgın güneş gül fidana vurunca,

Utanır pembe gül, al al açarmış.



Gülistanda güller açar gülerken,

Koşar gelir bülbül her sabah erken,

Yeni bir sevgili bulayım derken,

Bülbül gülsüz, gül bülbülsüz yaşarmış.



Bülbülün sevdası düşer de dile,

Şen sesiyle öter durur, susmaz bile

Mor menekşe, bir bülbüle, bir güle,

Garip garip, bakar durur, şaşarmış!

Ahmet ALPTEKİN

Ne Sandın

Dört bir yanımıza pusular kurdun

Sessizliğimi hep teslime yordun

Gökten el edip çağıranlar gördün

Yükselen bayraklar iner mi sandın.



Feryatlar, figanlar yürekler dağlar

Sel oldu kanımız, Kuban’da çağlar

Kanayan yaramız kabuk mu bağlar

Verdiğin acılar diner mi sandın.



Dayamış sırtını sarp dağlarına

Sarılmış Elbruz’un yamaçlarına

Kurşunlar yağdırsan bile başlarına

Kafkaslar korkup da siner mi sandın.



Hazır bekler kamam, yamçım, eyerim

Çıkmaz aklımdan öz vatanım, yerim

Gün gelir atıma yine binerim

Gönlümdeki ateş söner mi sandın.



Bu devran dönecek böyle yürümez

Kararan gözleri korku bürümez

Menzile varmadan inan ölünmez

Alptekin davadan döner mi sandın.


Ahmet ALPTEKİN

Yüksek Semalar

Yüksek yüksek semalar

Hatırlatır Allah’ ı

Gözü yaşlı sofular

Hatırlatır Allah’ ı



Topal topal sinekler

Bir yerden emir bekler

Arılar kelebekler

Hatırlatır Allah’ ı



İnsanın efendisi

Sardı bizi sevgisi

Kâinatın kendisi

Hatırlatır Allah’ ı



Şimşeklerin çakışı

Irmakların akışı

Anaların bakışı

Hatırlatır Allah’ ı



Ebubekir Ömerler

Osman ile Aliler

Degâhtaki veliler

Hatırlatır Allah’ı



Mabetlerin duruşu

Devrişteki o huşu

Kalbimin her vuruşu

Hatırlatır Allah'ı



Merkür ,Venüs, Jüpiter

Her dönüşte Allah der

Gözümdeki nur ve fer

Hatırlatır Allah’ ı



Alptekin söyler sözü

Kavrulur yanar özü

Sırla dolu gökyüzü

Hatırlatır Allah’ ı

Ahmet ALPTEKİN

İhtiyar Çoban Şiiri