İbretle âleme nazar eyledim.
Dünyayı tersine dönerken gördüm
Gezdim gülşeninde zalım feleğin
Goncayı açmadan solarken gördüm
Karınca şaşırmış kış ile yazı
Çekirge dem çeker elinde sazı
Bülbülü dut yemiş çıkmaz avazı
Arıyı sahte bal yaparken gördüm
Diyar diyar gezdim tüm baştan başa
Canlar can derdiyle düşmüş telaşa
Kardeş kardeşiyle girmiş savaşa
Ümmet birbirini kırarken gördüm
Bir fidan devrilmiş sınır boyunda
Buruşuk bir resim kalmış elinde
Dağların ardında ücra köyünde
Annesi saçını yolarken gördüm
Yiğit, can verirken vatan aşkına
Hanesi yoksuldan dönmüş düşküne
Zengini çekilmiş sırça köşküne
Sonsuz servetini sayarken gördüm
Adalet toplanıp gitti buradan
Hukuksuzluk hukuk oldu sonradan
Yolsuzluk, cinayet artık sıradan
Hırsızı aleni soyarken gördüm
Sahtekâr görünür suret-i haktan
Zindanda can verir mazlum dayaktan
Müslüman kayıtsız bakar uzaktan
Dilsiz şeytanları susarken gördüm
Sükûti dertlenir kendi başına
Herkes bir yol tutmuş gider işine
Kimi masivanın düşmüş peşine
Hakikat yolundan saparken gördüm
İbretle :Ders alarak
Gülşen : Gül bahçesi
Felek :1. Gökyüzü. 2. Dünya, âlem. 3. Talih, baht, şans, kader.
Dem çekmek :(kuşlar) uzun ve güzel ezgiler çıkarmak. İçki içmek.
Avaz: Yüksek ses, nara
Canlar: İnsanlar.
Ümmet: Müslümanlar
Ücra : Çok uçta, kenarda veya uzakta bulunan.
Hane :Bir kimsenin veya ailenin içinde yaşadığı yer, konut
Yoksul: Maddi durumu düşük olan.
Düşkün: Geçim sıkıntısına düşmüş,çaresiz ,muhtaç.
Sırça köşk : Kendini toplumdan soyutlayan insanın, kendi içinde oluşturduğu dünya.
Aleni : Açık, ortada, meydanda, herkesin içinde yapılan.
Suret-i haktan görünmek: Kendisini iyi niyetli imiş gibi göstermek.Birinin iyiliği için çalışıyor görünmek.
Mâsivâ:İnsanı Allah'tan uzaklaştıran her şey
Hakikat yolu : İslam
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bir kalbe sığabilmeli insan,
Değiştirebilmeli girdiği kalbin atışlarını,
Özleyebilmeli, Özletebilmeli kendini,
Ne bileyim ağlayabilmeli omuzlarında,
Gülebilmeli yanında, okşayabilmeli saçlarnı...
Dualar edebilmeli, sahiplenebilmeli onlu onsuz her şeyi,
Yokluğunda ne kadar mutsuzsa
varlığında bir o kadar mutlu olabilmeli insan,
Türküler yakabilmeli haykırabilmeli ıssız gecelerde...
İsimsiz
GECENİN KARANLIĞINDA YÜRÜYORUM
SOĞUK TAŞ KALDIRIMLARDA
HAFİF BİR MELTEM RÜZGARI ESİYORDU
YÜREĞİMİ ISITAN BİR SEVDA RÜZGARIYDI.
NEREDEN GELİYORDU BU YÜREĞİMİ ISITAN BU ESİNTİ
SOĞUK OLAN GECEMİ ISITIYORDU
GECE SENİ ANLATIYOR YÜREĞİME
SERENAT YAPIYORDU AY VE YILDIZLAR
BU SEVDASIZ RUHLARA SEVDAMIZIN TÜRKÜSÜNÜ SÖYLÜYORDU.
GECENİN SONUNDA SON DEMDEYİM
SON LİMANDAYIM SON GEMİDEYİM
YA GEL ARTIK YADA AL BU KALBİ
BU ÇİLELİ HAYATA ELVEDA DİYORUM
SON GEMİYE BİNDİM
YELKENLER FORA KAPTAN ..
İsimsiz
unutamadım, seni Trabzon, yürüdüğüm yolların, başı bulutlu, yüksek dağların, çok lezzetliydi, yediğim yemeklerin, serin buz, gibiydi çeşmeden, içtiğim suların, dalında yeni, açmıştı tazecik, findukların koşa, koşa sevinçle, geldim sana, trabzon beğendim, güzelliğini ömür, boyu unutamam, seni trabzon, gelip geçtiğim, yolların seni, nasıl bırakıp, mersin'e geldim, ona yanarım, şimdi çok, pişmanım senden, güzel yer, görmedim bilmem, trabzon benden, başka kimse, bilmez senin, güzelliğini trabzon, mis gibi, tertemiz havan, insanın aklını, başından fikrini,güzelliğinle alırsın, trabzon seni, çok özledim,Trabzon
Devrim Esmer Mersin...
İsimsiz