Hepimiz İnsanız
Biz hepimiz şanlı, büyük bir milletiz.
Alevisi, sunnisi, lazı, çerkezi.
Bir olmazsak, inan ki büyük illetiz.
Bu mesele, ilgilendiriyor, herkezi.
Ayrım yok bizde, hebbir olduk akraba.
Kız alıp verdik, karıştı genlerimiz.
Hırgür yapanlar, düşman sanki, akbaba.
Aşkta engel tanımıyor, gençlerimiz.
Bırak ayrımı, dövüşü, biz insanız.
İnsan çifte ayrılır, kötü ve iyi.
Bundan farklı düşünceyi bıraksanız.
İnanın geçineceğiz, çok çok iyi.
İnsan insandır, gerisini sen boş ver.
Ayırma kimseyi, saçma bir sebeple.
Darda kalana, ihtiyacını, koş ver.
Ansın herkes seni, güzel bir edeple.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ölüm De Var
Yaşarken dikkat et, yaptıklarına.
Huylarına ve de karakterine.
Çeki düzen ver, davranışlarına.
Zulüm de var, ey insan!, Ölüm de var!
Çevrende incitme, kimseyi kırma.
Yalanlarla insanları, kandırma.
Onu, bunu, hep kendinden bezdirme.
Ölüm de var, ey insan!, Ölmek te var!
İyilik ve güzellik için koştur.
Bundan gerisi, bak inan ki, boştur.
İçindeki erdemleri, hep coştur.
Ölüm de var, ey Adem!, Gömülmek var!
İyi anılmak için, güzel yaşa.
Ölüm bakmıyor ki, olduğun yaşa.
Hastalık ve kaza gelince başa
Ölüm de var, ey insan!, Hesap ta var!
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yalancı Sevgili
Ömürlük sevecem, diye başladın.
Zor günümde beni, yalnız bıraktın.
Ayrılmak için, bahane aradın.
Ömürlük sevmeyi, anlayamadın.
İyi günde sevgi, belli olmazmış.
Parası olan, yalnız kalmazmış.
Seven hiçbir zorluktan, bak yılmazmış
Gerçekten sevmeyi, kavrayamadın.
Sence hayat hep, laylaylom galiba.
Bırakmadın bende, iyi intiba.
İnsanın, hep düzgün, gitmez ki işi.
Yürekten sevmeyi, başaramadın.
Başka ah alma!, yalancı sevgili.
Kalbe girmeyen, yabancı sevgili.
Sevmeyi, aşkı, sen oyuncak yaptın.
Gönülden sevmeyi, yaşatamadın.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Şimdi Sev
Beni seveceksen, şimdi sev, sevgili...
Ben, yok olduktan sonra.
Kör ölür, badem gözlü olur, dimi?
Beni seveceksen, şimdi sev, sevgili...
İçimde, sevmeye hasret, bir çocuk varken...
İhtiyarlatma, bu sevgiyi içimde.
Pişmanlıklar, hayatın kaçan trenleri iken.
Beni seveceksen, şimdi sev....
Yarın çok geç, belki...
Bir kısırdöngü, değilmi ki, bu yaşam?
Bir veda, değilmi ki, bu son buluş?
Neden, inat eder ki, bir insan?
Yüreğini açmamaya, sevmemeye...
Yemin etmiş gibi, çöllerde Mecnun olmaya.
Beni seveceksen, şimdi sev.
Yarın çok geç sevgili...
Yarın çok geç...
Sen, sevmeyi seç...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
