Eğitim Sitesi

Hayvanlardan İnsanlık Adına Özür Diliyorum 2 Şiiri

Hayvanlardan İnsanlık Adına Özür Diliyorum 2

Sevgi ya da merhamet bizden beklenilendi,
İnsanlığın amacı, İslâm’ın gereğiydi…

Eğitim de lazımdı hakları anlamada,
Canları gözetmede, vicdanlı davranmada…

Hiçbiri yapılmadı, onlar hep yok edildi,
Rab, bağışlar İNŞALLÂH çok günahlar işlendi…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri:

Anne, Hayvan Sevmeyince Çocukları Da Sevmiyor

Aileden gelme şey vicdanla merhamet,
Edinilmemiş ise bu kin ile nefret…

Çocuk, daha bebekken anne ürkütüyorsa,
Dostlarımıza karşı nefret aşılıyorsa…

Çocuk hayvan sevmeyecek insan sevmeyecek,
Babasını itecek, annesini dövecek…

Kaldırım taşlarını kaldırıp fırlatacak,
Kıracak ve dökecek tatsızlık çıkartacak…

Çünkü merhameti yok vicdanı zayıf kalmış,
Hep nefsini düşünmüş hep nefsiyle yaşamış…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Terör, Terörizm Hasta Fikir Demek

Terörizm, hasta fikir yanlış düşünce demek,
Akıl noksanlığından batıl ile yürümek…

İnsanlık aleyhine şer hedefleyen fikir,
Adaletten habersiz cehlin aktif hâlidir…

Teröristse hep hain Rab tanımadığından,
Nefisle işbirliği hak hukuk katleden can…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

19 Kurtuluş Otobüsünde Ön Koltuk Dolu Olsa Da Olur

Şu kapı önündeki orta hatta olandan,
Hani üç numaralı koltuk konumlarından…

En sevdiğim yerdendir geçmişi anımsatır,
Burada mümkün değil oturan olacaktır…

Herkes orayı seçiyor, şahsıma denk gelmiyor,
Boşsa oturuyoruz, başka yer kurtarmıyor…

Mesele bunlar değil ta geçmişe ziyaret,
Geriye ket vurma ya da bir tür işaret…

Ne ilkel düşünürüm, bu utanılacak hâl,
Neyse okumuyorlar, etsen de topluma mal…

Şahsım ki çok mahrumdur meşguliyetlerinden,
Ya da başka bir çeşit toplumsal çevresinden…

Hayat ki monotondur evde zaten kimse yok,
Üç beş kedi ve köpek moral ihtiyacım çok…

Tatil dersen yapmayız gidecek yerimiz yok,
Hâl hatır soranımız selam verenimiz yok…

Şahsımız pek sevilmez samimi zannedilmez,
Yüz ifademiz yanlış kimseye güven vermez…

Ta küçüklükten beri biz buna alışmışız,
Şahsım ki pek üzülmez çok normal karşılarız…

Bayram günü de olsa kapımız hiç çalınmaz,
Aldığım tatlılar ki kimseye nasip olmaz…

Bekârlıktan mı olsa birçok şeyden yoksunum,
Hiç duyarsız kalmadım yine de çok mutluyum…

İşte bu en ön koltuk çok şeyi hatırlatır,
Sanki salonda gibi geçmişi hep yaşatır…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Hayvanlardan İnsanlık Adına Özür Diliyorum 2 Şiiri