Otobüs hattı kalkmış gelişmiş sıkıntılar,
Dolmuşlarsa çok nazlı almazsa almıyorlar…
Hat tek olduğundandır mecburiyet gelişmiş,
İsterse almıyorlar ki usul şekillenmiş…
Sürekli gider gelir yemek yer ve dönerdik,
Çarşım olmadığından erzaklar getirirdik…
Nefret güdüyorlarmış pek hoşlanmıyorlarmış,
Adamdan değilmişiz adam saymıyorlarmış…
Ne olduysa kızgınlar şahsımızın haline,
Kindar olduklarından kandılar hislerine…
Dediler, almayalım hocamız zorda kalsın,
Görsün bekârlığını, yürüsün adım atsın…
Israrla almadılar el işaretleriyle,
Binme Hocam, dediler alaylı düşünceyle…
Boş yer bulunsa da olmaz hocam dediler,
Yürümek zorundayken nefretle izlediler…
Yolun tekliğindendir sinyal yakıp geçtiler,
Üç kilometre kadar yolu yürü dediler…
On bir dakikada bir önümüzden geçtiler,
Karşıdan gelenlerse arkamızdan geldiler…
Altı bin beş yüz adım yani bir saat kadar,
Hatta biraz fazladır pek de olmadı zarar…
Bir gün sual sordular hocam hep yürüyorsun,
Dedim, bizi almazlar aracı olur musun?
Dedi, konuşacağım seni alacaklarmış,
Hiç sorun çıkmayacak yapmayacaklar yanlış…
Derken hat nedeniyle güzergâhlar değişti,
Hastaneler taşındı gelen giden eksildi…
Şimdi boş gidiyorlar ısrarla alıyorlar,
Eski iştah kalmadı kâr da edemiyorlar…
Diyorlar, neyse geç bin bari seni alalım,
İyilik edelim seni yararlandıralım…
Hani bedava değil tak verip ödüyoruz,
Dört lira elli kuruş gidiş geliş veriyoruz…
Hocamız, çok mazlumdu onu zora koştular,
Yüreğini üzdüler, zamanını aldılar…
Hocam üç yıl yürüdü parası olsa dahi,
Şikâyet de etmedi vallahi de billahi…
Yolda dua okudu sureler ezberledi,
Arapça’yı belledi biraz hadis öğrendi…
Hocamız garibandır onunla uğraşmayın,
Rab hocadan yanadır dolmuşunuza alın…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK