Herkesten ve de her şeyden, kaçıyorum.
Kendimle, baş başa kalmak istiyorum.
Dönüyorum, bazen kendi iç dünyama.
Her şeyin, felsefesini yapıyorum.
Evreni ve de bizi sorguluyorum.
Bazen de, hep kendimi, yargılıyorum.
Çözemiyorum, olan bazı şeyleri.
Neden ölümlüyüz? pek anlamıyorum.
Doğup büyüyüp, bir ömür yaşıyoruz.
Bazen, kabımızdan bile taşıyoruz.
Aklımız almıyor, bu yaşananları.
Nedense bu işlere, biz şaşıyoruz.
Fani olsak ta, yine de, ol iyimser.
ölümsüzlük iksiri, senin elinde.
Bırak arkanda, seni yaşatan, eser.
Ölümsüz ol, insanların, kal aklında.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Doğumu ve ölümü, görüyorsan.
yakınını toprağa, gömüyorsan.
İnanıyorsan sen, yüce Allah'a
Sen de oku, onlara, bir Fatiha.
Dünya geçici, diyebiliyorsan.
Günahı ve sevabı, biliyorsan.
Ölülere faydayı, istiyorsan
Sen de oku, onlara, bir Fatiha.
Hiç hak yemedim, diyebiliyorsan.
Ah almadığına, inanıyorsan.
Mezarında, rahatlık, istiyorsan.
Okuttur arkandan, bir Fatiha.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Hastane balkonunda kuşlar.
Oy babam, yatar yatakta.
Camdan görünüyor ağaçlar.
Oy babam, gezemez ayakta.
Ah babam, canım babam.
Kalmadı hastane, gezmediğin.
Oy babam, canım babam.
Kalmadı dert,çekmediğin.
Yattığın yer, nur olsun.
Peygamber, komşun olsun.
Acıların, artık son bulsun.
Mekanın cennet olsun.
M.Y.
Mesut YÜKSEL
Bir zamanlar, mutluyduk bizler.
Kaldı mı ki; o günden izler?
Şimdi, bilinmezde yok oldu.
Geçmişte, söylenen o sözler.
Sevgi, insanı insan yapar.
Aşk yolundan, acizler sapar.
İnsanlık, kendin arar oldu.
Mala, mülke, düşkünler tapar.
Hep, derin derin düşünenler.
Olmazlar, mala üşüşenler.
Bir pire, için yorgan yakan.
Çıkarlar, için yiyişenler.
Dünya, yaşam, güzeldir amma.
Rüya, paşam, hayaldir kanma.
Ne yaparsan yap, iyi yaşa.
İyiyi an, kötüyü anma.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL