Hayatı Mahfeden İnsanlar Şiiri

Düşürülen Maske

Sahte olan insanlar hayat değil imiş.

Meğersem dost sandıklarım dost değil,

Hayatın attığı bir tokat imiş..



Ne çok güvenmiştim oysa ona bilemezdim

Beni düşmanı yerine koyacağına

O şimdi yanlız eski ben gibi

Ben şimdi mutluyum eski o gibi



Döndü dolaştı yiine buldu kendini

Yanında olanlar ise :

Yanlız,değersiz,boynu bükülmüş

Demiştim,düşüreceğim maskesini onun

Bakın şimdi onun maskesi yerlere düşmüş

Elif AKYOL

Bu Hayat Nasıl?

Hayat bu kadar acımasız olmak zorunda mı?

Birkere de bizim yüzümüze gülse olmaz mı?

Bizim yaşadığımız söyleyin hayat mı?

Yoksa içinde gizli aynalar olan

karanlık bir oda mı?



Bir gün güldüren diğer gün ağlatan..

Biziz bu hayatın bize

sahte bir oyun oynamasını sağlayan!

Bu acımasız hayatı

kim söyleyin masal gibi anlatan!

hiç yokmu sanıyosunuz

bu hayatı dört dörtlük yaşayan!

Elif AKYOL

Hayatı Mahfeden İnsanlar

Arıyorum seni hiçir zaman armadığım gibi

Bugün anladım değerini

Bugün fark ettim hayatın önemini

Nolur affet beni



Sen kiime yalvarıyosun kime muhtaç kalıyosun

Asıl o sana muhtaç sana ihtiyacı var

Nasıl mı? o kendi oyununa hapsedecek Salak arıyo

Nolur düşme tuzağına



Aslında biliyor musun ?hayat kusursuz

Çünki o RABBİmin eseri

Hayatın gelipte içine eden

Biz insanlar başkası değil



Hayat beyaz masum bir kağıt

Üzerine kara çizgiler çeken

Onu kirletip parçalayan

Biziz başka kim olacak



Hayat şirin masum bir köpek

Onu sinirlendirip azdıran

Kötü hayvan yerine koyan

Aslında kendisi hayvan olan

KAHROLASI İNSANLAR



ELİF AKYOL

Elif AKYOL