Hayat
Duyguların yoğurup
Kalemin anlamadığı
Dilin söyleyemediği bir şey
Ya yaşamak ya da yaşamamak
Veyayut ikisini aynı anda tatmak.
Koklamak nefes nefes
Üfürmek rüzgara inat çğlık çığlık
Dalmak ta derinlere sessiz sedasız
Ve sonunda haykırmak sessizliğe
Bıktım,bıktım,bıktım artık.
Ve usulca yığılmak yıkılmak yere
Tutmaya tutunmaya bir el aramak
Okşamaya bir tutam saç
Bakışmaya bir çift göz
Usulca yaklaşmak
Aramak tanıdık bir yüz
İşte
Yaşamak yaşayabilirsen
Koşmak umutsuzca ufuklara
Yürü yürüyebilirsen kor ateşte
Bir yağmur çığlığıyla
Bir yılan ıslığıyla
Yaşa yaşayabilirsen
Her taraf harabe,yıkık,dökük
Düzelt düzeltebilirsen.
Ocak 2000
Murtaza ALAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Julyan
Yaşın on beşti tertemizdi kalbin
Beni büyülemişti o içten sevgin
Bulunamazdı yoktu da dengin
Dünya bizim için yaratılmıştı JULYAN
Kırlara çıkardık ne güzeldi kainat
Her şey mükemmel sanki kötülüğe inat
Akıp gidiyordu koskoca hayat
Mutluluktan uçuyorduk JULYAN
Aşkımızı duyanlar parmağını ısırırdı
Gül ile bülbül bile bizi kıskanırdı
Babalar çocuklarına bizi anlatırdı
Seninle masallaşmıştık sanki JULYAN
Sonraları sana bir şeyler olmuştu
Yüzündeki doğruluk çizgileri kaybolmuştu
Hasta değildin fakat yüzün solmuştu
O sıralar ilk acıyı hissediyordum JULYAN
Artık koca çınarın altına gelmiyordun
Gönderdiğim bir selamı bile almıyordun
Anladım ki beni eskisi kadar sevmiyordun
O zaman yıkıldım mahvoldum JULYAN
Dediler ki bana sen artık ölüsün
İstedim öldüğümü Julyan’ım da duysun
Dünya gözüyle beni bir daha görsün
Ama sen cenazeme bile gelmedin JULYAN
Temmuz 95
Murtaza ALAN
Gece
Gece
Bütün geceler
Yalnızlığını paylaştığım
Karanlığına sataştığım
Od geceler
İsyanımın tanığı
Nefretimin sanığı
Şiirimin başlığı
Dost geceler
Aralık 99
Murtaza ALAN
Kara Talih
Önce bir sevinç içi içine sığamamazlık
Sonra gam tasa içinden çıkamamazlık
Böylesine gülüşler neden zincire bağlı
Göz yaşım bırakmam der gibi hep bana sevdalı
Şimdi ellerimdeydi birden kuş olup gitti
O sevdalı ellerde sevinçlerim hayallerdi
Değişiklik peşinde iken değişmeyen ben oldum
Daldan dala konarken kara talihten yoruldum
Murtaza ALAN