Hayat Dediğin Nedir Ki
Sudokuyu andırır bazen hayat
Kaybetmene yetecektir tek bir yanlışın
Hayat, sonsuz labirent misali
Işığı görmen imkansız belki
Hayat, gülümsemeni sağlayan fıkradır
Güldüğün kadar ağlatır seni
Hayat, tek perdelik tiyatrodur
Kukla niyetine oynatıyorlar bizi
Hayat, matematik sınavı gibidir
Çalışırsan kazanırsın ama çalışmazsın
Gökdelene merdivenden çıkmaktır hayat
Çıktıkça yeni bir merdivenle karşılaşırsın
Hayat, soru bankası gibidir
Cevaplar arkadadır ama bakamazsın
Yaşlı bir palyaço gibidir hayat
Sahnede gülüp evde ağlarsın
Genç bir çocuğun aşkı gibir hayat
Çok sever ama kavuşamazsın
Hayat,bir gül demeti gibidir
Çok güzel kokar ama solarsın
Hayat,bir şiir yarışmasıdır
Gönülden yazar ama kazanamazsın
Ümit Zafer Bağcı
Ümit Zafer BAĞCI Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Büyüdüm De Ne Oldu
Küçükken top almak için giderdim markete,
Şimdi eve ekmek almak için.
Küçükken bisiklet sürmek için çıkardım mahalleye,
Şimdi nefes almak için.
Küçükken arkadaşlarımı görmek için giderdim okula,
Şimdi YGS sorularını görmek için.
Küçükken boş vakitlerimi misket oynayarak geçirirdim,
Şimdi şiir yazarak.
Küçükken komşunun camını kırardım,
Şimdi insanların kalbini.
Küçükken haksızlık yapanı oyundan atardım,
Şimdi kalbimden.
Küçükken parklarda gezmeyi severdim,
Şimdi karanlık sokaklarda.
Küçüken yalnız kalınca ağlardım,
Şimdi yanımda biri olunca.
Küçükken sloganım şöyleydi:
Ümit üzüm sever,
Zafer bayrak al,
Bağcı üzüm topla.
Şimdi ise:
Ümitlendim,
Zafere ulaştım,
Bağlandım hayata.
Geçmişi ve bugünü karşılaştırınca,
Düşünüyorum da büyüdüm de ne oldu?
Ümit Zafer Bağcı
Ümit Zafer BAĞCI
Söyle Yarim
Darağacında meyve yetişir mi?
Söyle yarim.
Gönül sensiz bülbül olup ötüşür mü?
Serseri rüzgarlara seslendim, bir nefeslik kokun istedim
Okyanuslara haykırdım seni, bu kalpte deli dalgalar besledim
Mehtaptan tek seni diledim, seni yansıtsın bu gece yeğledim
Söyle yarim.
Gül olmadan bülbül feryat etmez mi?
Arkana da aldın sonbaharı, bir yaprak misali
Çıplak bıraktın koca çınarı, hiç aldırmadın mı?
Ağlattın giderken doyasıya bakamadığın gözleri, şu bulutları
Ağlattın sana beslediğim saf umutları
Söyle yarim.
Kurak çölde gül biter mi?
Kabul ediyorum ceylan gözlüm, ben şair değilim
Ne yapsın deli gönül, sus dersem de dinler mi?
Şiir bile yazmıyorum aslında yar uğruna
Tek amacım duy artık bu aşığın sesini
Söyle yarim.
Gönül sensizliği kabul eder mi?
Suç ortağım yalnızca saf kalpten ibaret
Sana olan aşkımı gözlerin teşvik etmedi mi?
Sen şimdi rahatca sokaklarda gezerken
Seni sevdim diye müebbet aşk cezası çekmedim mi?
Söyle yarim.
Nedir sevenin günahı?
Ümit Zafer Bağcı
Ümit Zafer BAĞCI
Kabir Hayatı
Belki coşar çiçeklerle mezarının üstü
Mezarına her çeşit kuşlar konar
Belki mehtap geceleyin selam yollar
Ama yok ki ölümün lüksü
Çeşit çeşit otlar biter toprak olmuş bedenden
Kafasını çıkarmış, serseri yılan kefenden
Çığlık atsan neye yarar, haykırsan neye
Çoktan çıktı senin canın, bu çürümüş bedenden
Kaçmak ister belki canın, o sonsuz zindandan
Kazmaya çalışırsın toprağı, eser kalmaz tırnaktan
Ümidin olmaz senin, ne dünden ne yarından
Tek derdin kurtulmaktır o koca hicrandan
Adın yazar büyük harfle o musalla taşında
Yavruların öksüz kalmış, ağlar resmin başında
Senden kalan tek ceketi annen basar bağrına
Elin açmış eşin dostun cenaze namazında
Soru sorar münker nekir, kimden alacaksın kopya
Cevap anahtarın imandır, çaldı onu senden dünya
Bir zevk uğruna değdi mi bu işkence ruhuna?
Şimdi tövbe etme, sor nedenini şeytana
Ümit Zafer Bağcı
Ümit Zafer BAĞCI
