Aşkta sadakati, bulamadım.
Bu uğurda ben, yol alamadım.
Gerçek bir sevgiyi, tadamadım.
Ölmüş bir aşkın, mezarı oldum.
Hep, bu son olur diye, düşündüm.
Hislerime göre, şekillendim.
Yanlışı görünce, akıllandım.
Gerçek bir aşkın, nazarı oldum.
Sevmeye aç, bir yüreğim vardı.
Sevdaya hasret, bir gönlüm vardı.
Yalancı olan, bana zarardı.
Sahte bir aşkın, yazarı oldum.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Mevsimler, bir devinim içinde.
Sevdamız, hep duruyor içimde.
Hayat geçiyor, bak, bir biçimde.
Sonsuza kadar, hiç sever misin?
Ayrı güzeldir, kışı, baharı.
Çiçekten çiçeğe, konar arı.
Gönül hep, yanında ister yari.
Hep seveceğine, emin misin?
Yürek titrer, aşka düşünce.
Beni aldı, yine bir düşünce.
Buralarda, sensiz üşüyünce.
Aşkınla sarıp, ısıtır mısın?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Vatan borcunu, ödemek için, bak gidiyorum.
Ailemi ve sevenlerimi, bırakıyorum.
İçime şimdiden çöktü, bak sevdanın hasreti.
Ben askerim, sevgilim, en çok seni özlüyorum.
Özlenir buralarda, hep sıcak baba ocağı.
Burnumda tüter benim, şefkatli ana kucağı.
Bir ulvi görev ki, şehadet nasip olabilir.
Derler, askerlik olan yere, peygamber ocağı.
Sınır boylarında, tetikte, hep nöbet tutarım.
Düşman yaklaşırsa, hemen kükrer, onu yutarım.
Geriye dönmeme ihtimalimi, aklında tut.
Kalbime bir sızı saplanır, hemencik susarım.
Ben askerim sevgilim, üstüm, başım toz toprak.
Hüznün içimde,yine döküldü, bak yaprak yaprak
Benim için her zaman, vatan aşkı önde gelir.
Ona aşık asker, en yüce şekilde sevilir.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Hastaneler dolu hasta.
Bahar değil, sanki kışta.
Meftası olan hep yasta.
Oy zalim hastalık, tüketin bizi.
Şifa rab'dan, tabip aracı.
Yoktur, her derdin ilacı.
Bekler, hastalar umacı.
Oy zalim hastalık erittin bizi.
Balkonuna konar kuşlar.
Gözlerden hiç dinmez yaşlar.
Acıdan eğildi başlar.
Oy zalim hastalık, yok ettin bizi.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL