Yokladım Yûnus’u,
Gaflet okuyor,
Kokladım Yûnus’u,
Dünya kokuyor.
Andım, yandım
Hakk’a adandım,
Andım, yandım
Aşka adandım.
Bir zaman Yûnus’u,
Dünya okuyor,
Kokladım dünyayı,
Yûnus kokuyor.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Haşri Anlatmak
Haşri anlatmak için,
Gerek yok fazla söze,
O Zât-ı Muhyi
Küçücük çekirdekten,
Tohum taneciğinden,
Koca ağacı yaratarak
Haşri gösteriyor bize.
Haşri anlatmak için,
Gerek yok fazla söze.
O Zât-ı Muhyi
Her bahar mevsiminde
Yaprakların, çiçeklerin,
Meyvelerin haşrini
Gösteriyor her bir göze.
Haşri anlatmak için,
Gerek yok fazla söze.
Ne güzel misaldir çekirge,
Uzun bir zaman
Toprak altında kalan tohum,
Topluca çıkarılışıyla
Eder haşri ispat bize.
Şair'ül İslam Yunus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Yûnus KOKAN Şiirleri:
Ey nur yüzlü!
Ey gül yüzlü!
Ey bal sözlü!
Vuslat meleği…
O tebliğe koşmaz mısın?
Selam verip durmaz mısın?
Misafirim olmaz mısın?
Söyle! Söyle!
Ne olur söyle!
Sevgili’den davet var mı?
Avdet ile beşaret var mı?
Yoksa sürgüne devam mı?
Melekü’l-Sevk!
Melekü’l-Îsal!
Ey Melek-i Kudsî Visal!
Kelam eyle Allah aşkına!
Yûnus döndü bak şaşkına!
Söyle Vedûd’un aşkına!
Söyle! Söyle!
Ne olur söyle!
Sevgili’den davet var mı?
Avdet ile beşaret var mı?
Yoksa sürgüne devam mı?
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Ey nefis!
Tetiği çeken sensin!
Sonra da kader mahkumuyum dersin,
İyilik gelse başına hepsi benimdir dersin,
Su-i ihtiyarından gelen bir kötülüğü,
Sahiplenmez; kaderindir dersin.
Bil ey nefsim!
İyilik onu emreden külli irade sahibinin;
Kötülük O’na isyan eden bedbaht nefsinin.
Hem kader; Alîm-i külli şeyin seni de bilmesi,
Yaratanın mümkün mü yarattığını bilmemesi?
Bilmek, değil cüz-i iradenin elden alınması,
Bilmek ki ilm-i ezelînin ihatası.
Ey nefsim!
Tedbir senindir,
Takdir Allah’ın;
Rükn-i kaderi,
Böyle anlayalım.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN