Ebedimsin, ezelimsin.
Herşeyimsin, güzelimsin.
Herkesten, tek özelimsin.
Kalbimdeki, gizemimsin.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Doğdun ve yaşadın doyasıya.
Ağladın çok kez, haykırasıya.
Yoruldun, hedefine varasıya.
Dünya aleminden, göçtün gittin.
Biter sandığın, işler bitmedi.
Bu ömür, sanki sana yetmedi.
Kötü günler, sırayla gitmedi.
Dünya aleminden göçtün gittin.
İyilikler, kaldı yanına kar.
Kötükler, oldu sana zarar.
Af için, Mevla'ya, her gün yakar.
Dünya aleminden, göçtün gittin.
Ölmek, hep uzak gelir insana.
İbadetler, külfet gelir sana.
Yaşarken, kulluğunu yapsana.
Dünya aleminden, göçtün gittin.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ebedimsin, ezelimsin.
Herşeyimsin, güzelimsin.
Herkesten, tek özelimsin.
Kalbimdeki, gizemimsin.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Kimsem yok, çok yalnızım.
İç dünyamda, ıssızım.
Bu yüzden, hep sessizim
Yalın ve kimsesizim.
Dünya çok kalabalık.
Hâkim şimdi zorbalık.
Arkasından, kabalık.
Nerde kaldı insanlık?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Geldim dünyaya, ağlaya ağlaya.
Feleğe düğüm, bağlaya bağlaya.
Kahi sessiz, kah çağlaya çağlaya.
Bu yalan alemde, biz kiracıydık.
Büyüdüm, gençlikte çokça çalıştım.
Dertmiş, kedermiş, hepsine alıştım.
Bazen geride idim, bazen yarıştım.
Bu yalan Dünya'da, biz misafirdik.
Telaşa düştüm, zamanı unuttum.
Bazen hep derttim, bazen de umuttum.
Kuraklığa, yağmur yüklü buluttum.
Bu yalan alemde, biz göçebeydik.
İyilikler yaptım, yaranamadım.
Güzellikle baktım, yaralamadım.
İnsanları, ben hiç, karalamadım.
Bu yalan Dünya'da biz, hep faniydik.
Yaşarsın ömrünü, sen bölüm bölüm.
Dertmiş ve kedermiş, hepsi de zulüm.
Gençlik, yaşlılık, sonrası bak ölüm.
Bu yalan alemde, biz geçiçiydik
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL