Mandalla asmışsın elbiseni.
Hâlâ sallanan sensin.
Kurumak için asılan.
Elbise alınır,toplanır.
Sen sana verilir.
Tekrar.
Giyildikten sonra.
Yaşamaya başlar sokaktaki yüz.
Tat erir yaşamaya.
Kökle.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Geceler.
Çocuk.
Gündüzler.
Karışıktı.
Bende sen nasıl görünüyordun?
Sende ben haberin yoktu!
Ve sessiz.
Ve beklentiler doğurtur.
Düşündürten hayat.
Her an yaşadığımız.
Renklerden.
Haberdar olduğumuzda.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Mandalla asmışsın elbiseni.
Hâlâ sallanan sensin.
Kurumak için asılan.
Elbise alınır,toplanır.
Sen sana verilir.
Tekrar.
Giyildikten sonra.
Yaşamaya başlar sokaktaki yüz.
Tat erir yaşamaya.
Kökle.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Kundakta
terkettiği
bebek
yıllarca
Annesinin
kim olduğunu
bilmeden
büyür
Yıllar
sonra
tanıştıklarında
inanamaz
buluştuklarına
her ikiside
ve
ilk
sözleri
dökülüverir
bir çırpıda
ağızlarından.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Hızla akıp gider.
Zamanın içinde yaşam.
Yaşamaklı olur.
Konuşup.
Anlattıkça insan.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN