İnsan, utanır mı gülünce?
Hiç utanma!, ey nazlı güzel.
Bakışın ile göz süzünce.
Naz yapma, hilal kaşlı güzel.
Ah, Saçların, tel tel dökülür.
Koklayamadım, ben onları.
Sanki bak, ciğerim sökülür.
Bekler oldum, bütün yolları.
Aşkın ateşi beni yaktı.
Bu gözlerim tek sana baktı.
Senden, yeşil ışık beklerim.
Bu gönlüm bil ki, sana taktı.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sen bu aşkın, hakkını ver.
Bu uğurda, akıt çok ter.
Emeksiz, sevgi olmazmış.
Yalnız bana, sevgini ver.
Sevgi demek, emek demek.
Sorma şimdi, bu ne demek?
Nasıl tarif etsem sana.
Aç için, sanki bir yemek.
Aşk, sevginin anlamını.
Yolunu ve yordamını.
Bilmediysen öğren de gel.
Ölç ayağın, yorganını.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Ben İş Güvenliği Uzmanıyım.
Hayat kurtarırım, tedbirlerle.
İşçinin değerli, zamanıyım.
Yaşatırım onu, önlemlerle.
Kazalar, deme beni, hiç bulmaz.
Bu kültür, bu söylemi, kaldırmaz.
İş güvenliği, herkese lazım.
Kaza geliyorum, diye sormaz.
Risk var, şantiye de, fabrika da.
Kaza gelir, bak bir dakika da.
Önlemlerini al, beklemeden.
İz kalır, alâmet-i farika da.
Uzmanlık, hekimliğe yakındır.
Biri ilaç yazar hastalara.
Diğeri önlemleri aldırır.
Yaşam verir, tüm çalışanlara.
Hep iş sağlığı ve güvenliği.
Tüm iş yerleri hizmet almalı.
İşçi sağlığı ve güvenliği.
Hizmet alan, güvende kalmalı.
Bu mesleğin, tüm çalışanları.
İnançlı ve kutsal bir neferdir.
Kazasız iş için, yarışanları.
Bu sektör için, büyük zaferdir.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Kimisi bal ve süt ile.
Kimi kuru ekmek ile.
Geçirir günleri böyle.
Hayat adaletsiz, hani hakim?
Kimisi zengin olur baya.
Kimi yürür, çarıkla yaya.
Parası olan, gider aya.
Hayat adaletsiz, hani hakim?
Kimi giyer, gran tuvalet.
Kimi dolaşır, yırtık atlet.
Kim bu düzeni sağlayan, kim ?
Hayat adaletsiz, hani hakim ?
Kimi, işi yoktur gitmeye.
Kimisi yer, sever yatmayı.
Kimi hasta, bulamaz hekim.
Hayat adaletsiz, hani hakim ?
Mesut Yüksel.
Mesut YÜKSEL